Георгі Канстанцінавіч Жукаў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
W (гутаркі | унёсак)
д →‎Палітычная кар'ера: +зьвязнасьць
Радок 4:
|выява = RIAN archive 2410 Marshal Zhukov speaking.jpg
|памер =
|подпіс_пад_выявай = [[Масква]], [[1 верасьня]] [[1941]] г.
|пасада = 2-і [[Міністэрства абароны СССР|міністар абароны СССР]]
|пачатак_тэрміну = [[9 лютага]] [[1955]]
|канец_тэрміну = [[29 кастрычніка]] [[1957]]
|прэзыдэнт =
|прэм’ер-міністар = [[Мікалай Булганін]]
Радок 13:
|наступнік = [[Радзівон Маліноўскі]]
|пасада2 = Камандзір {{Артыкул у іншым разьдзеле|Уральская вайсковая акруга|Уральскай вайсковай акругі|ru|Уральский военный округ}}
|пачатак_тэрміну2 = [[4 лютага]] [[1948]]
|канец_тэрміну2 = сакавік [[1953]]
|папярэднік2 = [[Фёдар Ісідаравіч Кузьняцоў|Фёдар Кузьняцоў]]
|наступнік2 = {{Артыкул у іншым разьдзеле|Міхаіл Ільліч Казакоў|Міхаіл Казакоў|ru|Казаков, Михаил Ильич}}
Радок 20:
|прэзыдэнт2 =
|пасада3 = Галоўны камандзір {{Артыкул у іншым разьдзеле|Група савецкіх войскаў у Нямеччыне|Групы савецкіх акупацыйных войскаў у Нямеччыне|ru|Группа советских войск в Германии}}
|пачатак_тэрміну3 = [[10 чэрвеня]] [[1945]]
|канец_тэрміну3 = сакавік [[1946]]
|папярэднік3 =
|наступнік3 = [[Васіль Сакалоўскі]]
Радок 27:
|прэзыдэнт3 =
|пасада4 = Камандзір [[1-ы Беларускі фронт|1-га Беларускага фронту]]
|пачатак_тэрміну4 = лістапад [[1944]]
|канец_тэрміну4 = 10 чэрвеня 1945
|папярэднік4 = [[Канстанцін Ракасоўскі]]
Радок 34:
|прэзыдэнт4 =
|пасада5 = Камандзір [[Заходні фронт|Заходняга фронту]]
|пачатак_тэрміну5 = [[10 кастрычніка]] [[1941]]
|канец_тэрміну5 = [[26 жніўня]] [[1942]]
|папярэднік5 = [[Сямён Цімашэнка]]
|наступнік5 = [[Іван Сьцяпанавіч Конеў|Іван Конеў]]
Радок 41:
|прэзыдэнт5 =
|пасада6 = Начальнік Генэральнага штаба [[Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія|Чырвонай арміі]]
|пачатак_тэрміну6 = [[14 студзеня]]
|канец_тэрміну6 = [[29 ліпеня]] 1941
|папярэднік6 = [[Кірыл Мерацкоў]]
|наступнік6 = [[Барыс Шапашнікаў]]
Радок 53:
|нацыянальнасьць = [[расеец]]
|назва_палітычнай_арганізацыі = <!-- Рух, Аб’яднаньне, і пад. Неабавязковы. Па змоўчаньні — «Партыя» -->
|партыя = [[КПСС]] (з [[1 сакавіка]] [[1919]] г.)
|сужэнец = 1) {{Артыкул у іншым разьдзеле|Аляксандра Жукава||ru|Жукова, Александра Диевна}} ([[1953]]—[[1965]]1953—1965), 2) {{Артыкул у іншым разьдзеле|Галіна Жукава||ru|Жукова, Галина Александровна}} (1965— † [[1973]])
|дзеці = [[Байструк|Бастры]]: Эра Жукава (нар. [[1928]]), Маргарыта Жукава ([[1929]]—[[2010]]), Эла Жукава ([[1937]]—[[2009]]), Марыя Жукава (нар. [[1957]])
|бацька = Канстанцін Арцем'евічАрцем’евіч Жукаў ([[1844]]—[[1921]])
|маці = Усьціньня Арцем'еўна Жукава ([[1860]]—[[1944]])
|род =
Радок 69:
|камэнтар =
}}
'''Георгі Канстанцінавіч Жукаў''' ({{Дата ў старым стылі|[[1 сьнежня]]|[[1896]]|19 лістапада}}, в. Стралкоўка, цяпер {{Артыкул у іншым разьдзеле|Жукаўскі раён (Калуская вобласьць)|Жукаўскі раён|ru|Жуковский район (Калужская область)}}, [[Калуская вобласьць]], [[Расея]] — Масква, цяпер Расея) — савецкі палкаводзец, [[Маршал Савецкага Саюза]] (з [[1943]]), міністрміністар абароны СССР ([[1955]]—[[1957]]). У [[1922]]—[[1939]]1922—1939 гг., звыш 17 гадоў, служыў у [[Беларуская вайсковая акруга|Беларускай вайсковай акрузе]] (БВА)<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Павал Берасьнеў]].|загаловак=Дзе Жукаў, там і перамога|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=89840|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=[[газэта]]|год=3 сьнежня 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-12-03 231 (27095)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/89826/zv_20111203_02.pdf 2]|issn=1990-763x}}</ref>. Стаў найбольш вядомым палкаводцам [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], з імем якога ў савецкі час зьвязвалася большасьць самых гучных перамог у вайне. [[Чатырохразовыя Героі Савецкага Саюза|Чатырохразовы Герой Савецкага Саюза]], кавалер двух [[Ордэн «Перамога»|ордэнаў «Перамога»]], мноства іншых савецкіх і замежных ордэнаў і мэдаляў.
 
== Жыцьцяпіс ==
Радок 89:
Зь [[10 чэрвеня]] [[1945]]г. па сакавік [[1946]] г. быў галоўным камандзірам {{Артыкул у іншым разьдзеле|Група савецкіх войскаў у Нямеччыне|Групы савецкіх акупацыйных войскаў у Нямеччыне|ru|Группа советских войск в Германии}}. У сакавіку—чэрвені 1946 г. займаў пасаду галоўнага камандзіра Сухапутных войскаў СССР, на якой вывеў {{Артыкул у іншым разьдзеле|Палітычная ўправа Чырвонай арміі|палітычныя аддзелы|ru|Политическое управление Красной армии}} са складу сухапутных войскаў. [[9 чэрвеня]] 1946 г. яго накіравалі камандзірам [[Адэская вайсковая акруга|Адэскай вайсковай акругі]] ([[Украінская ССР]]). У лютым 1948 — сакавіку 1953 г. быў камандзірам Уральскай вайсковай акругі. У сакавіку 1953 г., адразу пасьля атручаньня Сталіна, заняў пасаду 1-га намесьніка міністра абароны СССР. [[26 чэрвеня]] падчас паседжаньня Прэзыдыюма ЦК КПСС затрымаў [[Міністэрства ўнутраных справаў СССР|міністра ўнутраных справаў СССР]] [[Лаўрэнці Берыя|Лаўрэнція Берыю]] на загад старшыні ўраду СССР [[Георгі Малянкоў|Георгія Малянкова]]. У ліпені стаў сябрам ЦК КПСС.
 
[[14 верасьня]] [[1954]] г. правёў {{Артыкул у іншым разьдзеле|Тоцкія вайсковыя вучэньні||ru|Тоцкие войсковые учения}} ([[Арэнбурская вобласьць]], Расейская СФСР) з выкарыстаньнем [[Ядравая зброя|ядравай зброі]] пры ўдзеле 45 тыс. савецкіх жаўнераў. [[9 лютага]] [[1955]] — [[29 кастрычніка]] [[1957]] г. займаў пасаду міністра абароны СССР, на пасадзе якога задушыў [[Вугорская рэвалюцыя 1956 году|Вугорскую рэвалюцыю]] ў кастрычніку—лістападзе [[1956]] году. У чэрвені 1957 г. Пленум Цэнтральнага камітэукамітэту (ЦК) КПСС абраў яго на пасаду сябра Прэзыдыюму ЦК КПСС, зь якой зьняў [[29 кастрычніка]] за «ліквідацыю кіраўніцтва і кантролю над арміяй і Вайскова-марскім флётам з боку партыі». У той самы дзень, 29 кастрычніка 1957 г., Прэзыдыюм [[Вяхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савету СССР]] зьняў яго з пасады міністра абароны СССР.
 
Улетку [[1966]] г. зьняўся ў 2 з 7 сэрыяў дакумэнтальнага фільма [[Віктар Магатаеў|Віктара Магатаева]] «Старонкі Сталінградзкай бітвы». У сакавіку [[1969]] г. выдаў кнігу {{Артыкул у іншым разьдзеле|Успаміны і развагі|«Успаміны і развагі»|ru|Воспоминания и размышления}}, якую пачаў пісаць у [[1958]] годзе. Пры канцы [[1973]] г. зь ім здарыўся [[Інфаркт міякарда|інфаркт]]. [[30 траўня]] [[1974]] г. упаў у [[Кома|кому]] ў Крамлёўскай лякарні. [[18 чэрвеня]] памёр, не вярнуўшыся да прытомнасьці. Насуперак перадсьмяротнаму пажаданьню аб пахаваньні ў зямлі і адпаведнай просьбы сваякоў яго цела спалілі, заклаўшы ўрну з попелам у Крамлёўскую сьцяну.