Рычард I: розьніца паміж вэрсіямі

'''Ры́чард I''', '''Ры́чард Льві́нае сэ́рца''', '''Ры́чард Ільві́нае сэ́рца''' ({{мова-en|Richard the Lionheart}}, {{мова-fr|Richard Cœur de Lion}}); ([[8 верасьня]] [[1157]], палац Бамон, [[Оксфард]], [[Ангельшчына]] — [[6 красавіка]] [[1199]], [[Шалю]], [[Аквітанія (герцагства)|герцагства Аквітанія]]) — кароль [[Ангельшчына|Ангельшчыны]] з [[1189]] па [[1199]] год з дынастыі [[Плантагенэты|Плантагенэтаў]].

Рычард нарадзіўся 8 верасьня 1157 году ў [[Оксфард]]зе. Будучы трэцім законным сынам [[Генрых II|Генрыха II]], Рычард фармальна меў невялікія шансы на атрыманьне ангельскай кароны. У дзяцінстве ён зьехаў ва [[Францыя|Францыю]], дзе яму ў нашчадак ад маці засталося герцагства Аквітанскае. Адначасова (ўу [[1170]] годзе) старэйшы брат Рычарда, Генры, быў каранаваны под імем [[Генрых III|Генрыха III]] (у гістарычнай літаратуры яго звычайна называюць «[[Генрых малодшы|Малады кароль]]», каб не пераблытаць з Генрыхам III, пляменьнікам «маладога» Генры і Рычарда, сынам Джона), але фактычна Генрых так і не атрымаў рэальнай улады.

У [[1173]] годзе Рычард разам ззь другімііншымі сынамі Генрыха ўзьняў супраць яго [[бунт]], але бацька атрымаў перамогу ў гэтым супрацьстаяньні. Рычард атрымаў шанс на ангельскую карону ў [[1183]] годзе, пасьля смерцісьмерці «Маладога караля». Пасьля заключэньня [[альянс]]у з францускім каралём [[Філіп II|Філіпам II]], Рычард у выніку пасьпяховай экспэдыцыі ў [[1189]] годзе разьбіў войска Генрыха. У тым жа годзе кароль памёр. Каранаваньне Рычарда адбылося ў [[Вэстмінстэр]]ы [[3 верасьня]] 1189 году.

|гады = [[1189]]-—[[1199]]