Андрэй Волян: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
выпраўленьне спасылак |
|||
Радок 9:
Скончыўшы навучаньне, Андрэй Волян пасяліўся ў [[ВКЛ|Літве]]. Ад Мікалая Радзівіла «Рудога» атрымаў маёнтак [[Біюцішкі]], а ад [[Жыгімонт II Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] — вёскі Чарэшчанета і Гербенета, таксама да сьмерці дзяржавіў староствы Рудомін і [[Немеж]]. У [[1569]] року атрымаў літоўскі [[індыгенат]].
Па заключэньні [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]] шматразова быў абіраны паслом на [[
Ад прыбыцьця на Літву зьвязаўся з тамтэйшым кальвінскім [[збор]]ам. З часам стаў лідэрам віленскіх эвангелікаў і «архміністрам» тамашняй грамады, «папам літоўскіх кальвіністаў». Удзельнічаў у некалькіх сынодах літоўскіх кальвіністаў (м. інш. у [[1570]], [[1585]], [[1599]]), падчас якіх пераконваў у неабходнасьці аб’яднаньня [[Кальвінізм|эвангелікаў]] зь [[Лютэранства|лютэранамі]] альбо [[Праваслаўе|праваслаўнымі]]. У [[1590]] [[сынод]] надаў яму функцыю [[Цэнзура|цэнзара]] кальвінісцкіх кніг.
Быў знаёмы з асноўнымі прадстаўнікамі [[Рэфармацыя ў Вялікім Княстве Літоўскім|літоўскай Рэфармацыі]]: [[Ян Глябовіч (сын Яна)|Янам Глябовічам]], [[Сымон Турноўскі|Сымонам Турноўскім]], [[Ян Абрамовіч|Янам Абрамовічам]], [[Ян Ласіцкі|Янам Ласіцкім]], Станіславам Судроўскім, [[Андрэй Дудыч|Андрэем Дудычам]], Андрэем Храстоўскім.
Быў жанаты тройчы: зь Нямстуўнай гербу «Порай», Аборскай гербу «Абданк» і Жыжэмскай. Меў трох сыноў і некалькі дачок.
|