Розьніца паміж вэрсіямі «Кітайскі каляндар»

'''Кіта́йскі калянда́р''' — [[месяцова-сонечны каляндар]], заснаваны адначасова на фазах Месяца і вярчэньні сонца і аб’ядноўвае ў сабе элемэнты як месячнага, так і сонечнага календароў. У [[Кітай|Кітаі]] ў шырокі ўжытак увайшоў [[Грэгарыянскі каляндар]], але месяцовы каляндар, як і раней, выкарыстоўваецца для вызначэньня датаў традыцыйных сьвятаў, як, напрыклад, «Сьвята вясны» («''Аджэ''»), «Сьвята сярэдзіны восені» ды іншых.

 

 

У Кітаі месяцовы каляндар атрымаў назву «сельскагаспадарчы» (農曆 nónglì), а грыгарыянскі каляндар называецца «звычайным» (公曆 gōnglì), «заходнім» (西曆 xīlì) альбо «сонечным» (日曆 rìlì). Пасьля ўвядзеньня грэгарыянскага календара яго таксама называлі «новым», а месяцовы каляндар — адпаведна — старым.

 

== Варыянты ==

 

Элемэнты кітайскага (кітайска-ўйгурскага) календара дзякуючы мангольскім захопам зрабіліся таксама здабыткам [[іслам]]скіх народаў. Назвы жывёлаў, перакладзеныя з мангольскай мовы на турэцкую, выкарыстоўваліся для вядзеньня храналягічных запісаў, чыноўніцкіх і гістарычнах дакумэнтаў на тэрыторыях, дзе былі пашыраныя [[пэрсыдзкая мова|пэрсыдзкая]] і [[турэцкая мова|турэцкая]] мовы ад [[Малая Азія|Малой Азіі]] да [[Індыя|Індыі]], пачынаючы зь сярэднявечча і на найноўшага часу. У [[Іран]]е месяцовы каляндар заставаўся ў побыце сялян і зьбіральнікаў падаткаў да часу забароны на ягонае выкарыстаньне ў [[1925]] годзе.