Ільдэфонс Бобіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
П.Крауяліс (Petras Kraujalis) |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 4:
== Біяграфія ==
Навучаўся ў Ковенскай
Па сканчэньні
Атрымаў блаславеньне [[Папа Рымскі|Папы Рымскага]] [[Пій Х|Пія Х]] для ўсяго беларускага народа, а таксама для выданьня беларускай каталіцкай газэты «[[Беларус (газэта)|Беларус]]» («Biełarus»), што выходзіла ў [[Вільня|Вільні]] з
[[Адам Станкевіч]] згадвае Бобіча ў кнізе «Родная мова ў сьвятынях», што той карыстаецца беларускай мовай пад час набажэнстваў.
З
Прымаў удзел у зьезьдзе беларускага каталіцкага духавенства. Выступіў з
Напісаў і прадставіў рэцэнзентам працу «''Нядзельныя Евангельлі й навукі''» ў трох тамах. Цэнзар ксёндз прафэсар П.
У [[1923]] годзе ксяндза Бобіча прызначылі пробашчам у [[Германавічы]] на Дзісеншчыне (цяпер [[Шаркоўшчынскі раён]]). Тамака ён працягваў весьці набажэнствы на беларускай мове і стварыў моладзевы каталіцкі гурток.
Радок 25:
Супрацоўнічаў зь беларускім часопісам «[[Крыніца (часопіс)|Крыніца]]». Пад час нямецкай акупацыі падрыхтаваў да друку беларускамоўныя зборнікі казаньняў «''Роднае слова ў касьцёле''» і «''Навучайце ўсе народы''», а таксама працу, прысьвечаную філязофіі малітвы, якія засталіся ў рукапісе. Ён плянаваў напісаць яшчэ чатыры тамы казаньняў, але не пасьпеў.
У
Неўзабаве пасьля таго, як быў выпушчаны зь вязьніцы ў
== Творчасьць ==
|