Ёван Стэрыя Попавіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
untagged isolated.
Jarash (гутаркі | унёсак)
выпраўленьне спасылак, вікіфікацыя
Радок 1:
'''Ёван Стэрыя Попавіч''' ({{мова-sr|Јован Стерија Поповић}}; [[{{Нарадзіўся|13 студзеня]] [[|1|1806]]}}, [[Вршац]]  [[{{Памёр|10 сакавіка]] [[|3|1856]]}}, Вршац)  — [[Сэрбія|сэрбскі]] паэт, празаік, драматург і перакладчык. Лічыцца заснавальнікам сэрбскай драмы. Першы і адзін з найвыбітнейшых сэрбскіх камэдыёграфаў.
 
Сын [[грэкі|грэка]] і [[сэрбы|сэрбкі]]. Пасьля заканчэньня юрыдычнага факультэту працаваў адвакатам, настаўнікам у ліцэі ў горадзе [[Крагуевац]], быў загадчыкам аддзяленьня [[міністэрства]] асьветы ў [[Бялград]]зе і арганізатарам сэрбскага тэатральнага і навуковага жыцьця, складаў [[падручнік]]і.
Радок 6:
Літаратурную дзейнасьць пачаў з слабых вершаў, прысьвечаных [[Грэцыя|грэцкім]] героям. Да паэзіі зноў вярнуўся пры канцы жыцьця. Ад паэтычнай творчасьці перайшоў да гістарычных раманаў і драматургіі, але найбольшага посьпеху дасягнуў як камэдыёграф. У маладосьці падпаў пад уплыў заснавальніка сэрбскага [[раман]]у [[Мілаван Відакавіч|Мілавана Відакавіча]] і напісаў раманы «''Boj na Kosovu''» i «''Zoraida''». Гэтаксама, як і Відакавіч, намагаўся перанесьці сюжэты з замежнай літаратуры на сэрбскае гістарычнае тло. У адным са сваіх пазьнейшых сатырычных твораў («''Roman bez romana''») кпіў зь літаратурных опусаў такога кшталту, крытыкуючы творчасьць Відакавіча і ягоных [[эпігон]]аў.
 
Але перш за ўсё Стэрыя  — [[драматургія|драматург]]. Аўтары, якія пісалі драматургічныя творы да яго, ня мелі літаратурнага посьпеху. Стэрыя  — першы пісьменьнік, які сур’ёзна займаецца гэтым родам літаратуры, прысьвячае сябе [[тэатар|тэатру]]. Піша гістарычныя драмы і камэдыі з сучаснага жыцьця, якія мелі значна большую папулярнасьць. У сваіх [[камэдыя]]х высьмейвае мяшчанства, эгаізм, пыхлівасьць і іншыя заганы. Упершыню ўвёў у [[сэрбская літаратура|сэрбскую літаратуру]] вобраз простага малога чалавека. Меў выдатнае пачуцьцё кампазыцыі.
 
У некаторых гістарычных творах сама гісторыя зьяўляецца адно тлом, на якім адбываецца дзеяньне.
 
Тэатар Ё.  С.  Попавіч успрымаў як сродак маральнага выхаваньня і асьветы. Пры канцы жыцьця выдаў зборнік вершаў.
 
Перакладаў з [[грэцкагрэцкая мова|грэцкай]] і [[француская мова|францускай]] моваў.
 
== Творы ==
 
=== Драматургія ===
* «Лажа и паралажа»