Вайсковыя могілкі (Менск): розьніца паміж вэрсіямі

Гісторыя вайсковых могілак у Менску пачынаецца ў 40-х гадах [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]] — першы аб’ект такога тыпу месьціўся на вуліцы Шпітальнай на [[Доўгі Брод|Доўгім Бродзе]]. Пад канец стагодзьдзя нэкропаль быў перапоўнены, і ў [[1895]] годзе было прынятае рашэньне аб яго закрыцьці. Новыя вайсковыя могілкі былі заснаваныя побач. Алеі падзялілі іх тэрыторыю на чатыры часткі — у дзьвюх частках хавалі пяхотнікаў, у дзьвюх іншых — артылерыстаў і прадстаўнікоў іншых родаў войскаў.

Урачыстае асьвячэньне могілак адбылося [[2 чэрвеня]] [[1895]] году, цырымонію праводзіў духоўнік 30-й пяхотнай дывізіі айцец Павал Багдановіч. Была распачатая праца па будаўніцтве каменнай капліцы, аднак канчатковым рашэньнем было ўзьвядзеньне каменнага праваслаўнага храма, прысьвечанага ахвярам [[Расейска-турэцкая вайна|расейска-турэцкай вайны]]. Цагляная [[Царква Аляксандра Неўскага (Менск)|царква Аляксандра Неўскага]] была збудаваная ў [[1898]] годзе. Усярэдзіне бажніцы — пліты з выбітымі на іх імёнамі 118 беларусаў-ваяроў Каломенскага палку й артылерыйскай брыгады, якія загінулі на вайне<ref>{{Спасылка | аўтар = Кастусь Лукашэвіч| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 2 лістапада 2009| url = http://news.tut.by/otklik/151307.html | копія = | дата копіі = | загаловак = Фотафакт. Вайсковыя могілкі ў Мінску: пантэон герояў| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[TUT.BY]]| дата = 23 верасьня 2013 | мова = | камэнтар = }}</ref>.

У [[1917]]-м годзе могілкі перайшлі ў рукі дзяржавы й сёньня зьяўляюцца ўласнасьцю гораду. ЗаразЦяпер яны не зьяўляецца выключна праваслаўнымі могілкамі, стаўшы даступнымі для менчукоў усіх веравызнаньняў і атэістаў.

{{Commons|Category:Military cemetery, Minsk}}

* [http://genealogia.ru/archives/602 Інфармацыя пра пахаваньні дарэвалюцыйнага пэрыяду Ч1 ]{{ref-ru}}]

* [http://genealogia.ru/archives/605 Інфармацыя пра пахаваньні дарэвалюцыйнага пэрыяду Ч2 ]{{ref-ru}}]