Францішак Карпінскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленьне
д афармленьне
Радок 2:
|Імя = Францішак Карпінскі
|Арыгінал імя = {{Мова-pl|Franciszek Karpiński}}
|Жанчына =
|Партрэт = Franciszek Karpiński — Францішак Карпінскі.gif
|Памер = 200пкс
Радок 37 ⟶ 36:
|Рэлігія =
}}
'''Франці́шак Карпі́нскі гербу «[[Кораб (герб)|Кораб]]»''' ({{Мова-pl|Franciszek Karpiński}}; [[4 кастрычніка]] [[1741]], в. [[Галаскоў]], цяпер у [[Каламыйскі раён|Каламыйскім раёне]] [[Івана-ФраноўскаяФранкоўская вобласьць|Івана-Франкоўскай вобласьці]], [[Украіна]] — [[16 верасьня]] [[1825]], фальв. [[Хараўшчына]] каля [[Ваўкавыск]]ау, цяпер у [[Сьвіслацкі раён|Сьвіслацкім раёне]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзенскай вобласьці]] [[Беларусь|Беларусі]]) — [[Польшча|польскі]] паэт эпохі {{Артыкул у іншым разьдзеле|Асьветніцтва ў Польшчы|асьветніцтва|pl|Oświecenie w Polsce}}, адзін з пачынальнікаў польскага [[сэнтымэнталізм]]у.
 
== Жыцьцяпіс ==
Радок 44 ⟶ 43:
Нарадзіўся ў шляхецкай сям’і. Бацька Андрэй служыў у [[Патоцкія|Патоцкіх]] у [[Галаскоў|Галаскове]], маці Разалія<ref>http://zspzabludow.edupage.org/files/Franciszek_Karpinski.pdf</ref> са Сьпяндоўскіх. Першапачатковую адукацыю атрымаў дома, пасьля адбыў двухгадовы курс рыторыкі і філязофіі ў езуіцкай школе ў [[Станіславаў|Станіслававе]] (цяпер Івана-Франкоўск). У 1762 паступіў у [[Львоўскі ўнівэрсытэт|Львоўскую езуіцкую акадэмію]], якую скончыў у 1765, атрымаўшы годнасьць выкладчыка філялёгіі і ступень доктара філязофіі, а таксама ''[[Ліцэнцыят|бакаляўра тэалёгіі]]''. Ужо тады праявіў сябе як здольны паэт.
 
Не абраў духоўнай кар’еры, як гэтага хацела ягоная сям’я. У 1766 г.годзе Францішак пераехаў да брата Антона, які меў прыход у [[Хацімск]]у (нава Ўкраіне), і дзе жыла яго маці, працаваў [[гувэрнэр]]ам пры магнацкіх дварах. У 1768 г. стаў цікавіцца палітыкай і далучыўся да [[Барская канфэдэрацыя|Барскай канфэдэрацыі]], якая дзейнічала супраць караля і яго спроб абмежаваць шляхецкія правы, і расейскіх войскаў, што спрабавалі ўмешвацца ва ўнутраныя справы Рэчы Паспалітай. Аднак, даволі хутка разчараваўшыся ў мэтах канфэдэратаў, а таксама з прычыны цяжкай хваробы вярнуўся на радзіму.
 
У 1770—1771 вучыўся ў [[Вена|Вене]]. Вярнуўшыся на радзіму, арандаваў фальваркі.
Радок 92 ⟶ 91:
* 1783 — O szczęściu człowieka. List do Rozyny (rozprawa)
* 1784 — Powrót z Warszawy na wieś ([[Горадня]])
* 1787 — Czynsz (камэдыя, [[Варшава]] [[Кракаў]])
* 1790 — Bolesław III (трагедыя)
* 1792 — Pieśni nabożne ([[Супрасьль]])