Калектывізацыя: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
W (гутаркі | унёсак)
д +спасылка
W (гутаркі | унёсак)
д .
Радок 7:
У [[1929]] г. былі абвешчаны суцэльная калектывізацыя і ліквідацыя кулакоў. Пастановы ЦК КП(б)Б [[1930]] г. арыентаваліся на паскоранае завяршэньне стварэньня калгасаў і саўгасаў. У выніку, працэс калектывізацыі набыў прымусовы характар. Да [[1939]] г. было калектывізавана 90% сялянскіх гаспадарак. У кожным раёне дзейнічалі МТС.
 
У лютым [[1945]] г. на [[Ялцінская канфэрэнцыя|Ялцінскай канфэрэнцыі]] ({{Артыкул у іншым разьдзеле|Крымская Аўтаномная Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка|Крымская АССР|uk|Кримська Автономна Радянська Соціалістична Республіка}}, Расейская СФСР; цяпер [[Аўтаномная Рэспубліка Крым|АР Крым]], [[Украіна]]) старшыня Савету міністраў ССРСССР [[Ёсіф Сталін]] прызнаўся брытанскаму прэм’еру [[Ўінстан Чэрчыль|Ўінстану Чэрчылю]], што калектывізацыя забрала каля 10 млн чалавечых жыцьцяў<ref name="з"/>.
 
У Заходняй Беларусі суцэльная калектывізацыя была праведзена ў [[1949]]—[[1952]] гг. Адмоўнымі вынікамі прымусовай калектывізацыі сталі рэпрэсіі ў дачыненьні сялянства, штучны голад [[1933]] г., масавы забой рагатай жывёлы, раскулачваньне заможных сялянскіх гаспадарак.