Памірскія мовы: розьніца паміж вэрсіямі

'''Памі́рскія мовы''' — тэрмін, пад якім вядомае арэальнае аб’яднаньне некаторых з усходне[[іранскія мовы|іранскіх]] моваў, на якіх размаўляюць шэраг народаў у горах [[Памір (горная сыстэма)|Памір]], асабліва ўздоўж ракі [[Пяндж]] ды ейных прытокаў. Адміністрацыйна арэал распаўсюджаньня памірскіх моваў падзелены між [[Аўганістан|аўганскай]] правінцыяй [[Бадахшан (правінцыя)|Бадахшан]], [[Таджыкістан|таджыцкай]] [[Горна-Бадахшанская аўтаномная вобласьць|Горна-Бадахшанскай аўтаномнай вобласьцю]] і некаторымі бліжэйшымі памежнымі рэгіёнамі [[Кітай|Кітаю]]. Апошнім часам супольнасьці памірскіх перасяленцаў узьніклі ў некаторых суседніх раёнах [[Пакістан]]у. Геаграфічна найбольш усходняя памірская мова — [[сарыкольская мова|сарыкольская]], распаўсюджаная ў Кітаі пры кітайска-аўганскай ды кітайска-таджыцкай мяжы. Іншай жывой мовай з усходнеіранскіх зьяўляецца [[пушту]], аднак яна не ўключаецца ў панятак памірскіх моваў.