Беларуская міталёгія: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1:
{{Артаграфія}}
'''БеларускаяБелару́ская міталёгіяміталё́гія''' - — комплекс вераваньняў насельніцтва [[Беларусь|Беларусі]]. Уключае сістэму [[Язычніцтва|дахрысьціянскіх]] мітаў (аб якой амаль не засталося крыніц), а таксама [[Народная Біблія|Народную Біблію]] - — апакрыфічныя народныя ўляўленьні пра [[Хрысьціянства|хрысьціянскага]] [[Бог|Бога]]а, інтэрпрэтацыі розных [[Біблія|біблейскіх]] падзеяў і персанажаў. Пры гэтым сюжэтная аснова Народнай Бібліі з большасьці язычніцкая, персанажам Бога, [[Д'ябл|Д'ябла]]а, [[Ісус Хрыстос|Хрыста]] ў ранейшых версіях маглі адпавядаць постаці паганскіх багох. Сьвятыя ([[Юрай]], Пятро, Ільля) ў гэтых сюжэтах кіруюць прыроднымі зьявамі і па сваіх функцыях, атрыбутыцы фактычна адпавядаюць пэўным дахрысьціянскіх божышчам. Сёньня тэма беларускай міталёгіі вельмі мала вывучаная, цікавасьць да яе фарміруецца, яна кладзецца ў аснову мастацкіх твораў ("«[[Аб багох крывіцкіх сказы]]"» [[Сяргей Хмара|Сяргея Хмары]] і інш), але гэты працэс ідзе пакуль што вельмі павольна.
 
== Праблема крыніц ==
У адрозьненьні ад [[Старажытнагрэцкая міталёгія|грэцкай]], [[Эгіпецкая міталёгія|эгіпецкай]], [[Шумера-акадская міталёгія|шумерскай]] міталёгій, беларуская не пакінула аб сабе ніякіх рэлігійных тэкстаў, ніякіх пісьмовых зьвестак ад асобы людзей, якія ў яе верылі. Акрамя таго, амаль не захавалася і [[Артэфакт|артэфактаў]], што можа сведчыць, па-першае, аб вялікшай нецярпімасьць, з якой тутэйшыя князі і [[царква]] ставіліся да паганскіх вераваньняў, па-другое, аб шкодных уплыве шматлікіх войнаў. Усе наяўныя сёньня зьвесткі пачэрпнутыя з хрысціянскіх павучэньняў супраць язычніцтва, з тэкстаў іншаземных гісторыкаў ([[Пракопій Кесарыйскі]]), а таксама з дасьледаваньняў [[Фалькларыстыка|фалькларыстаў]] і [[Этнаграфія|этнографаў]] ХІХ-ХХ стст. Болей за тое, верыфікацыя многіх крыніц складаная. Фалькларыст [[Павал Шпілеўскі|П. Шпілеўскі]] быў вядомы сваім легкадумным стаўленьнем да міталёгіі, ён беспадстаўна вылучаў імёны багох з народных прыказак, дыялектных словаў, песень. Этнаграфічныя дасьледаваньні [[М.С. Кацар|М.С. Кацара]]а і У. Васілевіча таксама крытыкаваліся за магчымую неаб'ектыўнасьцьнеаб’ектыўнасьць. Матэрыялам дзеля фалькларыстаў былі народныя песьні, [[Беларускія народныя казкі|казкі]], вышыўкі адзеньня, [[Загадка|загадкі]] і інш.
 
== Карціна сьвету ў беларускай міталёгіі ==
Няма адзінай думкі наконт таго, як уяўлялі сусьвет старажытныя беларусы-язычнікі. Некаторыя народныя песьні і загадкі даюць падставу сьцьвярджаць, што воссю сусьвету было касмічнае дрэва, падобнае да [[Скандынавія|скандынаўскага]] [[Ігдрасіль|Ігдрасіля]]. На ім месьцілася Зямля, у кароне было неба і прытулак дзеля птушак, а ў каранях знаходзіўся падземны свет. У пачатку ХХ ст. палешукі, паводле [[Аляксандр Сержпутоўскі|А. Сержпутоўскага]], лічылі, што Зямля стаіць на вялікай рыбіне. Паводле П. П.  Дземідовіча, беларусы думалі, нібыта Зямля - — гэта тонкая скура, якая пакрывае зьверху бяздонны акіян. У полі часам сустракаюцца яміны, якія з'яўляюццаз’яўляюцца "«брамамі"» ў гэтую водную бездань, і там быццам жыве Д'яблд’ябал.
 
На краі сьвету ці ў яго цэнтры (міталягічнаму мысьленнюмысьленьню наогул уласціваеуласьцівае атоесамліваньне ўскраіны і цэнтру) знаходзіцца вялікая гара, у якой жыве Сатана, альбо на якой расцерасьце дрэва (магчыма, рэха міта пра Сусьветнае Дрэва). Ці то на ўскраіне сьвету, ці то ў кароне Дрэва месьціцца [[Вырай]] - — зімовы прытулак дзеля птушак і душ памерлых.
 
== Божышчы ==
 
=== Дундар ([[Пярун]]) ===
Агульны дзеля ўсходніх славян бог маланак, дажджу, вайны і княжацкай улады. На Слонімшчыне і Мядзельшчыне насіў імя Дундар (Дундаль).
 
=== Макош (альбо [[Мокаш]]) ===
Багіня ніжэйшага сьвету, жаночай працы.
 
=== [[Вялес]] ===
Бог паляваньня, гадоўлі скаціны, багацця, гандлю. Неаднарозова прысоўваліся і крытыкаваліся гіпотэзы аб магчымым міце пра ворагаваньне Вялеса і Пяруна (Дундара).
 
=== [[Ярыла]] ===
Боскі статус спрэчны, мог быць духам вясны, каханьня, цеплыні. Яго імя ў старажытных крыніцах адсутнічае, вобраз цалкам адноўлены па матэрыялах фалькларыстаў і этнографаў. Пазней у народным кульце сьвятых яму адпавядалі па функцыях сьвяты Юрай, а таксама, верагодна, Пятро.
 
=== [[Яшчар, бог|Яшчар]] ===
Радок 26 ⟶ 28:
 
=== [[Мара, багіня|Мара]] ===
Верагодна, багіня сьмерці. Назва горада Мар'інаМар’іна Горка можа паходзіць ад прыгорка, які быў калісьці культавым аб'ектамаб’ектам багіні Мары.
 
=== [[Даждзьбог]] ===
Магчыма, бог сонца.
 
=== [[Стрыбог]] ===
Радок 35 ⟶ 37:
 
=== [[Зара-Зараніца]] ===
У старажытных крыніцах не згадваецца, але фігурыруе ў замовах: да яе зьвяртаюцца, каб дапамагла ад хваробаў. У старажытнай рэлігіі ёй магло адпавядаць жаночае божышча.
 
Існуе таксама шмат гіпатэтычных божышчаў, якіх хутчэй за ўсё выдумалі даследчыкі, беспадстаўна вылучылі іх з пазнейшых уяўленняў пра духаў, дэманаў, з лексічных абаротаў і фальклорных твораў. Гэта Лада, Лёля, Каляда, Купала, а таксама шматлікія "«багі"», якіх згадвае П. Шпілеўскі: Сева, Лазавік, Зюзя, Талака, Жыжаль, Жыцень, Жытняя Баба, Чур, Паляндра, Дзявоя, Пахвіст і інш. Крытыкуецца і постаць бога Бялуна, пра якога паведамляе фалькларыст [[Адам Кіркор]].
 
== Крыніцы ==
Існуе таксама шмат гіпатэтычных божышчаў, якіх хутчэй за ўсё выдумалі даследчыкі, беспадстаўна вылучылі іх з пазнейшых уяўленняў пра духаў, дэманаў, з лексічных абаротаў і фальклорных твораў. Гэта Лада, Лёля, Каляда, Купала, а таксама шматлікія "багі", якіх згадвае П. Шпілеўскі: Сева, Лазавік, Зюзя, Талака, Жыжаль, Жыцень, Жытняя Баба, Чур, Паляндра, Дзявоя, Пахвіст і інш. Крытыкуецца і постаць бога Бялуна, пра якога паведамляе фалькларыст [[Адам Кіркор]].
{{Крыніцы}}
 
== Літаратура ==
* Беларуская міфалогія. Энцыклапедычны слоўнік — Мінск: Беларусь, 2004
* Веснавыя песні / Уклад. Г. А. Барташэвіч, Л. М. Салавей, В. І. Ялатаў. Мн., 1979.
* Васілевіч У. Зямная дарога ў Вырай. Беларускія народныя прыкметы і павер'іпавер’і. — Мінск : Беларусь, 2010.- 717  с. : іл.
* [[Ігар Рыгоравіч Вуглік|''Вуглік, І. Р.'']] Міфалогія беларусаў : навучальна-метадычны дапаможнік / І. Р. Вуглік. — Мінск : Сучасныя веды, 2005. — 151  с.
* Казакова, І. В. Беларускі фальклор: вучэбны дапаможнік/ І. В. Казакова. — Мінск: выдав. Цэнтр БДУ, 2007. — С.10-25
* Кацар М. С. Беларускі арнамент. Ткацтва, вышыука / пер. з рус. мовы, літ. апрац. і навук. рэд. Я. М. Сахута. — 2-е выд. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2009. — 223  с.: іл.
* Крук Я. Сімволіка беларускай народнай культуры. Мінск : Беларусь, 2011. — 430 с: іл.
* Малашук І. М. Сонца ў эпічных жанрах вуснапаэтычнай творчасці / І. М. Малашук // Гістарычны альманах. — 2002. — № 8
* Малашук, І. М. Архетып сонца ў беларускім фальклоры / І. М. Малашук — Мінск: Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя К. Крапівы НАН Беларусі, 2003, — С.10-14
* Міфалогія беларусаў: энцыкладпедычны слоўнік / склад. І. Клімковіч, В. Аўтушка; навук. рэд. Т. Валодзіна, С. Санько. — Мн.: Беларусь, 2011. — 607  с.: іл.
* Новак В. С. Міфалагічныя ўяўленні беларусаў / пад рэдакцыяй В. С. Новак — Мн.: «Право и экономика», 2010
* Пашкоў, Г. П. Беларускі фальклор: Энцыклапедыя. Т. 2 /Г. П. Пашкоў. — Мінск: БелЭн, 2006. — 832 с
* Стаіць зямля пасярод свету… Беларускія народныя прыкметы і павер'іпавер’і. Кн.1. Укладальнік У.Васілевіч. Мн., 1996.
* Санько, С. Беларуская міфалогія: Энцыклапедычны слоўнік / С. Санько, І. Клімовіч. — Мінск: Беларусь, 2006. — 599 с