Іван Шамякін: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Рэдагаваньні 178.121.66.236 (гутаркі) скасаваныя да папярэдняй вэрсіі Red Winged Duck
Няма апісаньня зьменаў
Радок 30:
 
== Біяграфія ==
Іван Шамякін нарадзіўся ў вёсцы [[Карма (Добрускі раён)|Карма]] [[Добрускі раён|Добрускага раёну]] (цяпер [[Гомельская вобласьць]]). Скончыў Гомельскі тэхнікум будаўнічых матэрыялаў ([[1940]]). У 1940—1945 гадах служыў у [[Савецкая Армія|Савецкай Арміі]] — удзельнічаў у баях пад [[Мурманск]]ам, у вызваленьні [[Польшча|Польшчы]], у баях на рацэ [[Одра]]. У 1945—1948 гадах настаўнічаў у вёсцы Пракопаўка [[Церахоўскі раён|Церахоўскага раёну]] (зараз [[Чарацянскі сельсавет]] Гомельскага раёну). З [[1946]] году вучыўся на завочным аддзяленьніаддзяленні Гомельскага пэдінстытутупедінстытуту. Працаваў старшым рэдактарам Беларускага дзяржаўнага выдавецтва, галоўным рэдактарам альманаху «Советская Отчизна». З [[1954]] году — намесьнік старшыні, з [[1966]] году — сакратар, з [[1968]] году — другі сакратар, з [[1971]] году — першы намесьнік старшыні, у [[1976]]—[[1980]] гадах — першы сакратар праўленьня [[Саюз пісьменьнікаў БССР|Саюзу пісьменьнікаў БССР]]. З [[1980]] году — галоўны рэдактар выдавецтва «Беларуская Савецкая Энцыклапедыя». Дэпутат Вярхоўнага Савету [[БССР]] ([[1963]]—[[1985]]) і [[СССР]] ([[1980]]—[[1989]]). Старшыня Вярхоўнага Савету БССР ([[1971]]—[[1985]]). З [[1987]] году старшыня Беларускага камітэту абароны міру.
 
У [[1963]] годзе як чалец дэлегацыі ўдзельнічаў у працы 28-й сэсіі Генэральнай Асамблеі [[ААН]] у Нью-Ёрку. Потым пісаў ва ўспамінах пра сваю работу ў ААН: «''Пры галасаваньні нярэдка трэба было бегчы праз усю залю, пад уедлівыя ўсьмешкі дэлегатаў іншых краін, да савецкай дэлегацыі — як галасаваць? За, супраць, устрымацца? Далёкаму ад дыпляматыі няпроста было разабрацца. А ўявіце, што на другі дзень газэты расьпісалі, што беларуская дэлегацыя прагаласавала супраць саюзнай. Што было б!''»
 
Сябра [[Саюз пісьменьнікаў Беларусі|Саюзу пісьменьнікаў Беларусі]] з 1947 году. Народны пісьменьнікпісьменнік Беларусі ([[1972]]), акадэмік [[АН Беларусі]] ([[1994]]).
 
[[Герой Сацыялістычнай Працы]] ([[1981]]). Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, трыма ордэнамі Працоўнага Чырвонага СьцягаСцяга, ордэнамі Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Айчыннай вайны ІІ ступені, «Знак Пашаны», мэдалёммедалём Францыска Скарыны й іншымі мэдалямі.
 
Іван Шамякін — ляўрэатлаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР ([[1951]]) за раман «Глыбокая плынь», Літаратурнай прэміі імя Якуба Коласа ([[1957]]) за раман «Крыніцы», Дзяржаўнай прэміі імя Якуба Коласа ([[1967]]) за раман «Сэрца на далоні» і пэнталёгію «Трывожнае шчасце», Літаратурнай прэміі Міністэрства абароны СССР ([[1978]]) за кнігу «Гандлярка і паэт. Шлюбная ноч», Дзяржаўнай прэміі БССР у галіне тэатральнага мастацтва, кінэматаграфіі, радыё і тэлебачаньня ([[1982]]) за кінафільм «Вазьму твой боль».
 
Шамякін пачаў пісаць мастацкія творы на роднай мове яшчэ да вайны. Будучы на фронце, друкаваў замалёўкі і вершы ў армейскай газэце на расейскай мове. У [[1945]] годзе апублікаваў сваю першую аповесьць «Помста» (часопіс «[[Полымя (часопіс)|Полымя]]»).
 
Памёр у [[2004]] годзе. Пахаваны на [[Усходнія могілкі|ЎсходніхУсходніх могілках]] у [[Менск|Минск]]у. У гонар пісьменьніка названая адна з [[Вуліца Івана Шамякіна (Менск)|вуліц МенскуМинску]].
 
Дачка Тацяна<ref>[http://www.svaboda.org/content/article/773312.html У Менску адкрылі мэмарыяльную дошку Івану Шамякіну (фота)] — Радыё Свабода</ref> — мовазнавец.