Славаччына: розьніца паміж вэрсіямі

На працягу ўсёй гісторыі Вугоршчыны славакі называліся горцамі. Упершыню славакі згадваюцца як [[нацыя]] ў [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзі]]. Славацкае мастацтва бярэ пачатак яшчэ ў [[Сярэднявечча|Сярэднявеччы]], калі створаныя адны з самых выбітных шэдэўраў у гісторыі краіны. Сярод мноства выбітных майстроў гэтай эпохі можна назваць [[Майстар Павал зь Левачы|Майстра Паўла]] зь [[Левача|Левачы]] ды Майстра М. С. Сярод сучасных мастакоў выдзяляюць [[Коламан Сокал|Коламана Сокала]], [[Альбін Бруноўскі|Альбіна Бруноўскага]], Марціна Бенка, [[МікуласМікулаш Галанда|МікуласаМікулаша Галанду]] ды Людовіта Фулу. Слынныя славацкія кампазытары [[Яўген СухонСухонь]], [[Ян Цыкер]] ды [[Аляксандар МойжэсМойзэс]], у 21 стагодздьдзі — [[Уладзімер Гадар]] ды [[ПётарПэтэр Махайдзік]]. Сярод знакамітых славакаў багата вынаходнікаў. Гэта [[Ёзаф МуграшМургаш]] — вынаходнік [[бяздротавы тэлеграф|бяздротавага тэлеграфу]], [[Ян Багіль]] — вынаходнік [[гэлікоптэр]]а, [[Штэфан Баніч]] — вынаходнік [[парашут]]а, які выкарыстоўваецца па сёньняшні дзень, [[Аўрэль Стадола]] — адзін зь першых навукоўкцаў, хто пачынаў ствараць [[тэрмадынаміка|тэрмадынаміку]]; [[Джон Доп’ера]] — бацька сучаснай [[акустыка|акустыкі]] [[струнныя музычныя інструмэнты|струнных музычных інструмэнтаў]]. Антон БэрналякБэрналак у 1787 годзе ўпершыню аформіў літаратурную славацкую мову.