|Месца нараджэньня = в. [[ВулькаПатрыкі]], [[ДрагічынскіКобрынскі раён]], [[Берасьцейская вобласьць]]
|Дата сьмерці =
|Месца сьмерці =
Радок 19:
}}
'''Мікалай Пятровіч Кузьміч''' (нарадзіўся ([[28 лістапада]] [[1950]], в. [[ВулькаПатрыкі]] [[ДрагічынскіКобрынскі раён|ДрагічынскагаКобрынскага раёну]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]) — беларускі мастак-ювэлір, узнавіў нацыянальную сьвятыню [[Крыж Эўфрасіньні Полацкай]], заслужаны дзяяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь. Адрадзіў тэхніку старажытна-бізантыйскай перагародкавай эмалі XII ст.
== Жыцьцяпіс ==
ПаводлеНарадзіўся словаўМікалай Мікалая Кузьміча, нарадзіўся ёнКузьміч у заходнепалескай вёсцы [[ВулькаПатрыкі]] [[ДрагічынскіКобрынскі раён|ДрагічынскагаКобрынскага раёну]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]] у беднай сялянскай сям’і (паводле іншых зьвестак месцам нараджэньня мастака зьяўляецца в. [[Патрыкі]] [[Кобрынскі раён|Кобрынскага раёну]]<ref>[http://www.brl.by/pechatnye-izdaniya-biblioteki/573-mikalaj-pyatrovich-kyzmich-chalavek-stagoddzya Мікалай Пятровіч Кузьміч: Чалавек стагоддзя. Біябібліяграфічны паказальнік / УК «Абласная бібліятэка імя М. Горкага»; складальнікі: Т. С. Філіпава, В. А. Гарбачэўская. — Брэст: Паліграфіка, 2011. С. 5.]</ref>). Ягоны дзед Нічыпар быў вядомым на ўсю ваколіцу кавалём, які да таго ж імкнуўся ўпрыгожваць свае вырабы. Як сьцьвярджае Мікола Кузьміч, «хутчэй за ўсё, менавіта ад дзеда ў мяне прага да прыгожага і да працы з мэталем у прыватнасьці»<ref name="haloǔka">Сяргей Галоўка. Мікалай Кузьміч: «Я быў звычайным савецкім атэістам» / Беларуская думка, № 10, 2011. С. 78.</ref>.
На пачатку 1960-х, у 11-гадовым узросьце, па ініцыятыве бацькі, які шукаў лепшай долі, сям’я Міколы Кузьміча пераехала ў Растоўскую вобласьць, дзе яны жылі нейкі час у станіцы. Пасьля заканчэньня васьмігодкі Мікола Кузьміч пайшоў вучыцца ў прафтэхвучэльню. Там за год вывучыўся на трактарыста-машыніста 3-й клясы і затым папоўніў шэрагі калгасных мэханізатараў<ref name="haloǔka" />.
