У выданьні 1849 году І. Сахараў піша пра сьвята [[Дзяды]]:
{{Пачатак цытаты}}
«'''ЛітоўцыБеларусы''' выходзяць у аўторак на магілы сваіх бацькоў … палуднаваць і памінаць іх за спачын … Пасьля гэтага прывітаюць бацькоў: „Святые родзіцелі, ходзіце к нам хлеба-солі кушаць!“ — І садзяцца на магілах памінаць іх. Па канчатку памінак кажуць: „Моі родзіцелі, выбачайце, не дзівіцесь, чым хата богата, тым і рада“»<ref>«'''ЛитовцыБелоруссы''' выходят во вторник на могилы своих родителей… обедать и поминать их за упокой… После сего приветствуют родителей: „Святые родзицели, ходзице к нам хлеба-соли кушаць!“ — И садятся на могилах поминать их. По окончании поминок говорят: „Мои родзицели, выбачайте, не дзивицесь, чем хата богата, тем и рада“». — Крыніца: И. П. Сахаров. Сказанiя русскаго народа. Изд. 2-е. Т.2. - СПб, 1849, кн.7, с.82, стб.2.http://books.google.by/books?id=oboNAAAAIAAJ&printsec=frontcover&dq=%D0%A1%D0%B0%D1%85%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B2+%D0%98.%D0%9F.&hl=ru&sa=X&ei=F9owUvz5C4SltAaGiYHYCA&redir_esc=y#v=onepage&q=%D0%A1%D0%B0%D1%85%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B2%20%D0%98.%D0%9F.&f=false</ref>.
