Вайна ў Пэрсыдзкім заліве: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Alaksiej (гутаркі | унёсак)
Alaksiej (гутаркі | унёсак)
Радок 54:
Посьпех апэрацыі па акупацыі Кувэйта быў наканаваны значнай колькаснай і якаснай перавагай войскаў уварваньня над нацыянальным кувэйцкім войскам. Тым ня менш, Ірак пацярпеў сур’ёзную няўдачу, адгукнуўшуюся на наступным разьвіцьці кувэйцкага крызісу: іракскім спэцпадраздзяленьням не атрымалася захапіць кувэйцкага эміра [[Джабэр III|Джабэра III]]. Спроба шрубалётнага дэсанту ў [[Эль-Кувэйт|Эль-Кувэйце]] з мэтай захопу эміра натыкнулася на процідзеяньне СПА краіны, пры гэтым сілы спэцпрызначэньня панесьлі значныя страты. Эмір пасьпеў эвакуявацца ў [[Саудаўская Арабія|Саудаўскую Арабію]], аднак яго брат загінуў пры штурме палацавага комплексу.
 
=== Рэакцыя сусьветнай грамадскасціграмадскасьці ===
 
Ужо [[2 жніўня]] [[Рада Бясьпекі ААН]] прыняла рэзалюцыю № 660, у якой асудзіла ўварваньне і запатрабавала ад [[Ірак]]ау неадкладна вывесьці сваёсвае войскі з [[Кувэйт]]ау. Іракскае кіраўніцтва праігнаравала гэтую рэзалюцыю. У [[Кувэйт|Кувэйце]] былабыў ўсталяваны «часовы ўрад», якойякі звярнуўсязьвярнуўся да ІракаІраку з просьбай улучыць Кувэйт у свой склад. [[8 жніўня]] было абвешчана аб фактычнай [[анэксія|анэксіі]] Кувэйта. Частка тэрыторыі краіны была далучаная да іракскай правінцыі [[Басра]], а пакінутая тэрыторыя абвешчаная 19-й правінцыяй Ірака. Горад [[Эль-Кувэйт]] быў пераназваны ў Кадхіму. У [[Саудаўская Арабія|Саудаўскую Арабію]] пачалі прыбываць кувэйтскіякувэйцкія ўцекачы.
 
[[Рада Бясьпекі ААН]] працягвала рэгулярна вяртацца да кувэйцкага крызісу і прымаць рэзалюцыі (у агульнай складанасьці да канца году іх было вынесена 12). На Ірак быў накладзены шэраг санкцый, уведзеная марская [[блякада]]. У адказ на гэта ў [[Ірак]]у былі затрыманыя грамадзяне тых краін, якія прынялі ўдзел у санкцыях. Гэтыя людзі апынуліся фактычна наў становішчы закладнікаў і выкарыстоўваліся Іракам для палітычнага маніпуляваньня. Толькі ў сьнежні праблема замежных грамадзян у Іраку была канчаткова вырашаная.
 
Тым часам сусьветнай грамадскасьці сталі вядомыя шматлікія факты [[марадэрства]] з боку іракскіх салдатаў у акупаваным Кувэйце. Карэспандэнт газетыгазэты «Весткі» Барыс Іваноў так апісваў убачанае ім у былой сталіцы краіны:
{{Цытата|Па горадзе ў тыя дні блукалі натоўпы салдатаў, нясучы ў адной руцэ аўтамат, а ў іншай — раздуўшыяся да неверагодных памераў ад выкрадзеных рэчаў мех... З часам тэхналёгія рабаваньняў была даведзеная да дасканаласьці. Як правіла, афіцэр з групай падпарадкаваных пад'язджаў на машыне да аблюбаванай загадзя крамы. Салдаты па камандзе выбівалі дзверыдзьверы або акно, і арганізавана, безбязь лішняй мітусьні, пачыналі загружаць аўтамабіль таварамі.}}
 
Міжнародныя праваабарончыя арганізацыі адзначалі, што шматлікія кувэйцкія мужчыны падвяргаліся катаваньням, а жанчыны згвалтаваньням.