'''Марка Костаў Цэпэнкаў''' ([[македонская мова|па-македонску]] і [[баўгарская мова|па-баўгарску]] ''Марко Костов Цепенков'') ([[1829]], [[Прылеп]] -— [[1920]], [[Сафія]]) — [[Баўгарыя|баўгарскі]] [[фальклёр|фальклярыст]], найвыбітнейшы зьбіральнік македонскай вуснай народнай творчасьці. Нарадзіўся ў [[Прылеп]]е ў вельмі беднай сям'ісям’і. Празь нястачу ня змог атрымаць сярэднюю адукацыю. Вывучыўся на краўца. У [[1856]] годзе пад уплывам дзейнасьці [[Браты Міладзінавы|Дзімітра Міладзінава]] пачаў зьбіраць вусную народную творчасьць. Сярод усіх фальклярыстаў Марка Цэпэнкаў мае найдаўжэйшую зьбіральніцкую практыку --— больш за 40 гадоў. Фонд сабранай ім народнай творчасьці зьяўляецца найбагацейшым сярод усіх македонскіх фальклярыстаў. Сабраў больш за 5500 [[прыказка|прыказак]] і [[прымаўка|прымавак]], 150 [[песьня]]ў, 100 [[загадка|загадак]], больш за 200 тлумачэньняў сноў, 67 дзіцячых гульняў. Свой матэрыял Марка Цэпэнкаў зьбіраў у ваколіцах Прылепу, а таксама [[Бітала|Біталы]], [[Скоп'еСкоп’е|Скоп'я]], [[Штып]]у, [[Вэлес]]у і [[Дэбар]]у. Запісы публікаваў у ''"Зборніку народнай творчасьці, навукі і літаратуры"'' ў [[Сафія|Сафіі]].
Акрамя зьбіраньня фальклёру пісаў стылізаваныя пад фальклёрную паэзію вершы.
Памёр Марка Цэпэнкаў у нястачы, самотны і забыты [[29 сьнежня]] [[1920]] у [[Сафія|Сафіі]], дзе і быў пахаваны.
