Герцыке: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак
д артаграфія і (або) вікіфікацыя using AWB
Радок 1:
[[Файл:Jersika.jpg|значак|Варыяцыі тэрыторыі Герцыке паводле розных мапаў 12 і 13 стагодзьдзяў]]
'''ГерцыкскаеГерцыцкае княства''', або '''Герцыке''' ({{Мова-lv|Jersika}}; каля [[1190]] — каля [[1239]]) — удзельнае княства з цэнтрам у горадзе [[Герцыке]] (цяпер [[Ерсіка]], пасёлак ЕрсікскаеЕрсіцкае воласціволасьці [[Ліванскі край|Ліванскага краю]] Латвіі), існавала ў пачатку [[XIII стагодзьдзе|13 ст.]]
 
Герцыке займала тэрыторыю на поўдні Латгале і паўднёвым усходзе [[Відзэмэ]] на правым беразе Дзьвіны. На поўначы княства межавала з [[Талава]]й і [[Атзэлі]], на ўсходзе — з Полацкім княствам, на поўдні — зь летувісамі і сэламі, на захадзе — зь лівамі і [[Кукенойскае княства|Кукенойскім княствам]]. Асноўнымі ўмацаванымі паселішчамі княства зьяўляліся Варка, Асотэ, Аленэ, Лепенэ, Марцыена, Гердэнэ (або Зердэнэ), [[Цэсвайнэ]], Нігастэ, Аўтынэ.
 
Асноўнай з крыніцаў па гісторыі княства княства зьяўляецца «[[Хроніка Лівоніі]]» [[Генрых Латвійскі|Генрыха Латвійскага]]. Паводле Хронікі, княствам кіраваў [[Усевалад Герцыкскі|Усевалад]] ({{langмова-la|Vissevalde, Wiscewolodus}}), які знаходзіўся ў васальнай залежнасьці ад [[Полацкае княства|полацкага князя]], затым ад [[Рыскае біскупства|рыскага біскупу]]. Усевалад паходзіў з [[Род Ізяславічаў Полацкіх|полацкай галіны]] [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]], аднак дакладнае яго паходжаньне ня высьветленае{{Заўвага|Існуе некалькі вэрсіяў паходжаньня Усевалада. Часьцей за ўсё яго лічаць адным чалавекам з сынам згаданага ў аповесьці пра Сьвятохну, пераказанай [[Васіль Тацішчаў|Тацішчавым]], полацкага князя [[Барыс Давыдавіч|Барыса Давыдавіча]].}}.
 
Паводле Генрыха Латвійскага, Усевалад вёў барацьбу зь [[Лівонскі ордэн|Лівонскім ордэнам]] і ў саюзе зь [[летувісы|літвою]] часьцяком зьдзяйсьняў напады на ордэнскія ўладаньні. У 1209 годзе Усевалад трапіў у палон да рыскага біскупа і быў вымушаны прызнаць сябе яго васалам. Трохі пазьней ён забыўся на дадзеныя абяцаньні і да 1215 року ваяваў супраць войскаў Ордэну. Апошнія зьвесткі аб княстве захаваліся з 1215 году. У 1239 яго землі былі занятыя крыжакамі.