Гільдэгарда Бінгенская: розьніца паміж вэрсіямі

▲'''Хільдэга́рда Бі́нгенская''' ([[Нямецкая мова|па-нямецку]]: ''Hildegard von Bingen'', нар. [[16 верасьня]] [[1098]] года – пам. [[17 верасьня]] [[1179]] года ў [[Бінгэн]]е) – нямецкая мнішка, аўтар містычных працаў, рэлігійных гімнаў і музыкі да іх, а так сама працаў па [[Мэдыцына|мэдыцыне]]. Яна была рэлігійнай рэфарматаркай, прызнана каталіцкай царквой [[Блажэнны|блажэннай]]. Хільдэгарда стала першай кампазытаркай, біяграфія якой дасканала і поўнасьцю дасьледавана.

▲Хільдэгарда была дзясятым дзіцём у дваранскай сям’і ''Хільдэбэрта'' і ''Мэкхільды фон Бэрмэршэйм'' і згодна з традыцыяй «дзесяціны», была аддана ў манастыр. У сямігадовым узросьце, яна трапіла пад апеку ордэна бенэдэктынак, дзе пад час падрыхтоўкі да ролі мнішкі, Хільдэгарда атрымала клясычную адукацыю. Дзякуючы сваёй здольнасьці да навукі, а так сама выкарыстаньня атрыманых ведаў яна атрымала вядомасьць і праз некаторы час атрымала пасаду ў ордэне.

▲Хільдэгарда, рэалізуючы ўласную канцэпцыю ролі мнішак як «нявестаў Хрыста», хутка дабілася пераносу ордэна ў пабудаваную яе сям’ёй манастыра ў вёсцы ''Рупэртсбэрг'', недалёка ад Бінгена, каб не знаходзіцца пад адным дахам з ''законьнікамі''. Праз некаторы час, Хільдэгарда дабілася пабудовы новага манастыра для ордэна ў ''Эйбінгене'', атрымаўшы, дзякуючы гэтаму, яшчэ большую незалежнасьць ордэна.

▲Хільдэгарда прызналася, што з трох гадоў рэгулярна мае бачаньні, пад час якіх яна размаўляе з [[Бог]]ам, але з-за скромнасьці не расказвала аб гэтым раней. Толькі ў 42 гадовым узросьце, пасьля атрыманьня самай высокай царкоўнай пасады, якую магла атрымаць жанчына і атрыманьня значнага ўплыву ў асноўных біскупствах і пры папскім двары, яна пачала расказваць пра свае надзвычайныя здольнасьці.

▲Дзякуючы заступству ўплывовага тэоляга [[Бэрнард Чэрвакскі|Бэрнарда Чарвакскага]] і папы [[Яўнег III (папа)|Яўгена ІІІ]], Хільдэгарда атрымала бласлаўленьне і дазвол на распаўсюд сваіх ідэяў. Свае містычныя перажываньні яна апісала ў трох кнігах: «Scito vias Domini», «Liber Vitae», i «Liber Divinorum Operum». Дзякуючы заступству папы, яна магла нават крытыкаваць царкоўных парадкаў і дамагацца павялічэньня ролі жанчыны. У падтрымку гэтага яна напісала араторыю «Ordo Virtutum», для якой яна сама напісала музыку. Захавалася 82 напевы з «Ordo Virtutum», якая была прысьвечана тэме барацьбы за душу чалавека паміж 16 дабрадзейнасьцямі і д’ябалам.

▲Сярод іншым значных працаў Хільдэгарды, трэба адзначыць кнігу «Liber subtilitatum diversarum naturarum creaturarum», напісаную ў [[1150]] – [[1160]] г.г., якая захавалася ў выглядзе двух частак «Liber simplicis medicinae» (Кніга пра прастую мэдыцыну) і «Liber compositae medicinae» (Кніга пра мастацтва вылячэньня). У «Фізыцы» даецца апісаньне расьлянаў, мінэралаў, дрэваў, камянёў, жывёлаў і мэталаў з іх лячэбнымі ўласьцівасьцямі. Шматлікія з мэдыцынскіх настаўленьняў Хільдэгарды маюць значную гістарычную каштоўнасьць, ёсьць, так сама, зьвесткі якія не страцілі саю актуальнасьць і да нашых дзён. У кнізе «Causae et curae» Хільдэгарда зьвяртаецца да чалавечага цела, яго ворганаў, функцыяў і спосабаў лячэньня.

▲[[Катэгорыя:Нарадзіліся 16 верасьня]]

▲[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1098 годзе]]