Арганізацыя Паўночнаатлянтычнай дамовы: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Беларусь і NATO: стыль |
д →Вайсковыя апэрацыі і місіі: крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/NATO?oldid=650344376 |
||
Радок 246:
[[Файл:Armentani and Trujillo.jpg|міні|300пкс|Намесьнік камандуючага [[Трэніравальная місія НАТО ў Іраку|трэніравальнай місіі ў Іраку]] Джаваньні Армэнтані кансультуе вайскоўцаў]]
На [[Стамбульскі саміт НАТО 2004 году|Стамбульскім саміце НАТА]] у чэрвені [[2004]] году хаўрусьнікі па НАТО дамовіліся узяць удзел у міжнароднай дзейнасьці, накіраванай на аказаньне дапамогі [[Ірак]]у ў фармаваньні баяздольных дэмакратычным структураў сілаў бясьпекі. Вынікам гэтага стала стварэньне [[Трэніравальная місія НАТО ў Іраку|Місіі НАТО ў Іраку]]. У рамках місіі ажыцьцяўляецца падрыхтоўка, кансультаваньне і настаўніцтва ірацкіх войскаў. У аказаньні дапамогі ў правядзеньні падрыхтоўкі ў Іраку ці па-за ягонымі межамі ўдзельнічаюць усе краіны-чальцы НАТО, якія дапамагаюць фінансава або бязвыплатна перадаючы тэхніку і абсталяваньне<ref name="natoint"/>.
=== Апэрацыя ў Лібіі ===▼
{{Асноўны артыкул|Міжнародная ваенная апэрацыя ў Лібіі}}▼
=== Аказаньне падтрымкі Афрыканскаму звязу ===
Радок 263 ⟶ 259:
Акрамя правядзеньня апэрацыяў па забесьпячэньні бясьпекі і разьвіцьця аўганскага войска і [[паліцыя|паліцыі]], ІСАФ таксама непасрэдна спрыяюць разьвіцьцю і аднаўленьню Аўганістана. 28 групаў аднаўленьня правінцыяў былі прыцягнутыя да вызначэньня запатрабаваньняў у аднаўленчых работах і дапамогі гуманітарнай дзейнасьці ва ўсёй краіне<ref name="natoint" />.
▲=== Апэрацыя ў Лібіі ===
▲{{Асноўны артыкул|Міжнародная ваенная апэрацыя ў Лібіі}}
[[Файл:Palmaria bengasi 1903 0612 b1.jpg|міні|300пкс|Зьнішчаная францускай авіяцыяй вайсковая калёна лібійскага войску каля гораду [[Бэнгазі]]]]
Падвас [[Грамадзянская вайна ў Лібіі|Лібійскай грамадзянскай вайны]] [[2011]] году паміж палкоўнікам і фактычным кіроўцам краіны [[Муамар Кадафі|Муамарам Кадафі]] і паўсталымі пратэстоўцамі [[17 сакавіка]] [[2011]] году была прынята рэзалюцыі Рады Бясьпекі ААН пад нумарам 1973, якая заклікала да спыненьня гвалту і ўпаўнаважыла ваенныя дзеяньні з боку кааліцыі для абароны грамадзянскіх асобаў, а таксама ўвяла [[эмбарга]] на пастаўкі зброі, замарозіла асабістыя актывы лібійскіх лідэраў і ўвяла забарону на перасоўваньне прадстаўнікоў вышэйшага кіраўніцтва. Кааліцыя ўключала некалькі чальцоў НАТО, якая пачала стварэньне зоны, забароненую для палётаў над [[Лібія]]й, неўзабаве пасьля гэтага. [[20 сакавіка]] 2011 году краіны-чальцы НАТО дамовіліся аб захаваньні эмбарга на пастаўкі зброі ў Лібію.
[[24 сакавіка]] НАТО пагадзілася ўзяць захаваньне беспалётнай зоны пад свой кантроль, у той час як кааліцыя была пераарыентавана на камандаваньне наземных сілаў<ref>[http://www.aljazeera.com/news/africa/2011/03/2011324221036894697.html NATO to police Libya no-fly zone]. Al Jazeera</ref>. [[27 сакавіка]] альянс ўзяў на сябе адказнасьць за рэалізацыю ўсіх аспэктаў рэзалюцыі нумар 1973, каб абараніць грамадзянскае насельніцтва і раёны, якім пагражаў напад з боку рэжыму [[Муамар Кадафі|Муамара Кадафі]]<ref name="natoint" />, у гэтым альянс атрымаў дапамогу з боку [[Катар]]у і [[Аб’яднаныя Арабскія Эміраты|Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў]]. У чэрвені, як паведамлялася, падразьдзяленьні толькі васьмі краінаў альянсу ўдзельнічалі ў баявых апэрацыях<ref>[http://thestar.com.my/news/story.asp?file=/2011/6/9/worldupdates/2011-06-09T025953Z_01_NOOTR_RTRMDNC_0_-575860-1&sec=Worldupdates NATO strikes Tripoli, Gaddafi army close on Misrata]. Malaysia Star.</ref>. Пры гэтым міністар абароны ЗША [[Робэрт Гейтс]] паведаміў, што такія краіны, як [[Польшча]], [[Гішпанія]], [[Нідэрлянды]], [[Турэччына]] і [[Нямеччына]] маглі бы зрабіць большы ўнёсак у гэтых апэрыцыях, аднак апошняя апэлявалі на тое, што арганізацыя перасягнула свае паўнамоцтвы ў канфлікце ў рамках мандату<ref>[http://articles.latimes.com/2011/jun/09/world/la-fg-libya-nato-20110609 Gates calls for more NATO allies to join Libya air campaign]. Los Angeles Times</ref>. У сваім заключным выступе ў Брусэлі [[10 чэрвеня]] Гейтс у далейшым працягваў крытыкаваць краіны-хаўрусьніцы, мяркуючы, што іхныя дзеяньні могуць прывесьці да гібелі НАТО<ref>[http://www.washingtontimes.com/news/2011/jun/10/gates-blasts-nato-questions-future-alliance/?page=all Gates blasts NATO, questions future of alliance]. The Washington Times</ref>.
Незважаючы на тое, што місія была падоўжана да верасьня, [[Нарвэгія]] пачала згортваньне сваіх сілаў да [[1 жніўня]]<ref>[http://cnsnews.com/news/article/norway-quit-libya-operation-august/ Norway to quit Libya operation by August]. CNS News</ref>. Да канца місіі ў кастрычніку 2011 году, пасля сьмерці палкоўніка Кадафі, самалёты НАТО агулам зрабілі каля 9500 ударных вылетаў супраць сілаў Кадафі<ref>[http://usatoday30.usatoday.com/news/world/story/2011-10-21/Libya-NATO/50858104/1?csp=34news&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+usatoday-NewsTopStories+%28News+-+Top+Stories%29 NATO strategy in Libya may not work elsewhere]. USA Today</ref>. Пасьля спробы дзяржаўнага перавароту ў кастрычніку [[2013]] году, прэм’ер-міністар Лібіі [[Алі Зэйдан]] запытаў тэхнічную кансультацыю і трэнэраў з НАТО для аказаньня дапамогі ў пытаньнях бягучай бясьпекі<ref>[http://www.reuters.com/article/2013/10/21/us-libya-nato-idUSBRE99K0GX20131021 NATO to advise Libya on strengthening security forces]. Reuters.</ref>.
== Месца і роля ў сьвеце ==
| |||