Тэба (спадарожнік Юпітэра): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{Спадарожнік |Назва = Тэба |Спадарожнік чаго = Юпітэр...'
 
Няма апісаньня зьменаў
Радок 24:
<!-- |Колер подпісу = -->
}}
'''Тэба''' - унутраны спадарожнік плянэты [[Юпітэр]], адкрыты Стывэнам Сынотам падчас апрацоўкі фатаздымкаў міжплянэтнага апарату "[[Вояджэр-1]]". У 1983 годзк спадарожнік атрымаў імя ў гонар німфы Тэбы. Пасьля "Вояджэраў" спадарожнік быў дасьледаваны апаратам "[[Галілеа]]" у 1995 годзе.
 
Параўнальна зь іншымі ўнутранымі спадарожнікамі Тэба мае даволі вялікія паказчыкі эксцэнтрысытэту й нахілу кружніку, што можа быць павязана з уплывам суседняга [[Іо (спадарожнік Юпітэра)|Іо]] ў мінулым.<ref>Burns, Joseph A.; Simonelli, Damon P.; Showalter, Mark R.; Hamilton, Douglas P.; Porco, Carolyn C.; Throop, Henry; Esposito, Larry W. (2004). "Jupiter's Ring-Moon System" (PDF). In Bagenal, Fran; Dowling, Timothy E.; McKinnon, William B. Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere. Cambridge University Press. pp. 241–262. Bibcode:2004jpsm.book..241B. ISBN 978-0-521-81808-7.</ref> Тэба заўсёды павёрнутая да Юпітэру адным бокам дзякуючы сынхранізаванаму вярчэньню.
 
Тэба мае эліпсападобную[[эліпс]]ападобную няправільную форму. Яе паверхня цёмная, вядучае й вядомае паўшар'і адрозьніваюцца адно ад аднога паводле яркасьці ў 1,3 разы. На Тэбе маецца шмат кратэраў[[кратэр]]аў, зь якіх на наш час мае назву толькі найвялікшы 40-кілямэтровы Зэт.<ref>Thomas, P. C.; Burns, J. A.; Rossier, L.; Simonelli, D.; Veverka, J.; Chapman, C. R.; Klaasen, K.; Johnson, T. V.; Belton, M. J. S.; Galileo Solid State Imaging Team (September 1998). "The Small Inner Satellites of Jupiter". Icarus 135 (1): 360–371. Bibcode:1998Icar..135..360T. doi:10.1006/icar.1998.5976.</ref>
 
== Крыніцы ==