Ардовік: розьніца паміж вэрсіямі

'''Ардовік''', '''ардовіцкі пэрыяд''' (сыстэма) — другі пэрыяд палеазойскае эры. Атрымаў назву ў гонар племяніплемя ардовікаў, якое насяляла сучасную [[Уэльс|Валію]]. Як самастойны пэрыяд быў выдзелены Міжнародным геалягічным кангрэсам у 1960 годзе, да таго ўважаўся за раньнюю эпоху [[Сылюр|сылюру]]. Пачаўся 485 мільёнаў рокаў таму, працягваўся 42 мільёны рокаў.

* [[Раньнеардовіцкая эпоха]] ([[трэмадоцкі век]], [[флёйскі, або арэнізкіарэніскі, век]])

Цягам большае часткі пэрыяду большасьць земляў сучаснае Беларусі знаходзілася на сушы. Мора займала толькт паўднёвы захад ([[Берасьце]], [[Высокае]]) і паўночны захад ([[Браслаў]], [[Мядзел]]), дзе назапашваліся карбанатныя й глініста-карбанатныя ападкі магутнасьцю да 100—200 мэтраў. Сярод адкладаў сустракаюцца рэшткі фаўны плечаногіх, каралаў, грапталітаў і г. д. Пад канец ардовіку мора адышло на захад, і ўся тэрыторыя Беларусі апынулася на сушы. Раньняя эпоха складзеная кварцавымі пясчанікамі, кварцава-гляўканітавымі пясчанікамі й пясчанікамі, гляўканітавымі вапнякамі й вапнякамі з дамешкам жалезістых аалітаў; сярэдняя — вапнякамі, часьцяком гліністымі, з багатай фаўнай; позьняя — далямітамі з дамешкамі далямітавых вапнякоў, мэргэлю й глінаў. Звычайнымі для ардовіцкіх адкладаў зьяўляюцца нафтавфыянафтафыя тоўшчы. Найбольшая колькасьць ардавіцкіх адкладаў прыпадае на Смаргонскі й Вялейскі раёны.

* Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: Гл. ред. Белорус. Сов. Энциклопедии, 1979. — Т. 2. Природа. Экономика. Народное благосостояние. — 768 с — 50 000 экз.