Пахлава: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Вонкавыя спасылкі: выпраўленьне парамэтру {{Commons}}
д →‎Мінуўшчына: артаграфія і (або) вікіфікацыя using AWB
Радок 6:
 
== Мінуўшчына ==
Паводле гісторыка Нуры Джанлы, першыя згадкі пра слодыч датаваныя [[XV стагодзьдзе]]м: «Традыцыя гатаваць тонкае цеста для пахлавы прыйшла ад [[Асырыйцы|асырыйцаў]]. У кулінарнай кнізе музэя асманскіх султанаў у палацы Тапкапы захаваўся запіс часоў султана [[Мэхмэд II|Фаціха]], згодна зь якім першая „паклава“ была прыгатаваная ў палацы ў жніўні [[1453]]. Запэўніваюць, што [[султан]] настолькі ўпадабаў вынаходніцтва повара, што загадаў увечніць ягоны рэцэпт. З тае пары пахлаву гатуюць на кожнае сьвята»<ref name="Сайт1">{{Спасылка|url=http://www.svobodanews.ru/Article/2006/07/12/20060712113006357.html|загаловак=Пахлава или жизнь. Турки защищают смесь орехов, меда и теста от иностранной агрессии|аўтар=Елена Солнцева.|дата публікацыі=12.07.2006 15:30|дата=2012-05-08|мова=ru|archiveurlкопія=http://www.webcitation.org/68ealIffp|archivedateдата копіі=2012-06-24}}</ref>.
 
Паводле іншай вэрсіі, пахлаву прыдумалі на паўвостраве [[Малая Азія]] ў [[VIII стагодзьдзе да н. э.|VIII стагодзьдзі да н. э.]] [[Старажытная Грэцыя|Грэцкія]] мараплаўцы і гандляры неўзабаве рассмакавалі вабнасьці баклавы. Яна так пацяшала іхні густ, што яны прывезьлі ейны рэцэпт у [[Атэны]]. Асноўны ўнёсак грэкаў ва ўдасканаленьне гэтага слодычу заключаўся ў стварэньні [[цеста]], якое дазволіла раскатваць яго да таўшчыні [[ліст]]а, у адрозьненьне ад грубага і хлебападобнага цеста анаталійцаў.