Летувіская мова: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ПРАЎДА
Скасаваньне праўкі 1763493 удзельніка 78.62.67.54 (гутаркі)
Радок 1:
{{Інфармацыя пра мову |
Назва мовы = ЛітоўскаяЛетувіская |
Назва мовы ў арыгінале = Lietuvių kalba |
Краіны ўжываньня = [[Беларусь|Беларусі]], [[Польшча|Польшчы]] і 14 іншых краінах |
Рэгіён = ЛітваЛетува, Беларусь, Польшча ды іншыя |
Колькасьць карыстальнікаў = 4 мільёны |
Клясыфікацыя = [[Індаэўрапейскія мовы|Індаэўрапейская]]<br />
&nbsp;[[Балцкія мовы|Балцкія]]<br />
&nbsp;&nbsp;[[Усходнебалцкія мовы|Усходнебалцкія]]<br />
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;'''ЛітоўскаяЛетувіская''' |
Афіцыйная мова ў = {{Сьцяг літоўскіЛетувы}} [[ЛітваЛетува|ЛітвеЛетуве]],<br/>{{Сьцяг ЭЗ}} [[Эўрапейскі Зьвяз|Эўразьвязе]],<br/>'''Прызнаная мова меншасьці:'''<br/>{{Сьцяг Польшчы}} [[Польшча|Польшчы]],<br/>{{Сьцяг ЗША}} [[ЗША]]|
Рэгулюецца = Дзяржаўнай камісіяй літоўскайлетувіскай мовы (Valstybinė lietuvių kalbos komisija)<Br />Дзяржаўная моўная інспэкцыя (Valstybinė kalbos inspekcija)<ref>[http://www3.lrs.lt/pls/inter/www_tv.show?id=6904,1,30 Valstybinė kalbos inspekcija]</ref> |
Код па ISO 639-1 = lt |
Код па ISO 639-2(B) = lit |
Радок 16:
Код па SIL = LIT
}}
'''ЛітоўскіЛетуві́ская мо́ва''' (''lietuvių kalba'') — [[мова]] ўсходнебалцкай падгрупы [[Балцкія мовы|балцкай]] групы, якой карыстаецца каля 4 млн чалавек у Літ[[Летува|веЛетуве]], а таксама ў [[Беларусь|Беларусі]], паўночна-ўсходняй [[Польшча|Польшчы]], [[Расея|Расеі]], [[ЗША]], [[Канада|Канадзе]], [[Аўстралія|Аўстраліі]] і [[Нямеччына|Нямеччыне]]. Зьяўляецца [[дзяржаўная мова|дзяржаўнай мовай]] Летувы.
 
Выразна адрозьніваюцца два галоўныя [[дыялект]]ы: [[аўкштайцкі дыялект|аўкштоцкі]] й [[жамойцкі дыялект|жамойцкі]], якія ў сваю чаргу падзяляюцца на паддыялекты.
Радок 25:
Сучасная форма летувіскай мовы ўнармаваная на мяжы [[XIX стагодзьдзе|XIX]]—[[XX стагодзьдзе|XX]] стагодзьдзяў на аснове гаворак аўкштайцкага дыялекту.
 
=== ЛітоўскаяЛетувіская мова ў Вялікім Княстве Літоўскім ===
Цяперашняя летувіская мова зьяўляецца працягам старой усходнебалцкай пісьмовай мовы, якая называлася «літоўскай» (у значэньні летувіскай) толькі паводле імя<ref name="kkhv">Кірыл Касьцян, Ганна Васілевіч. [http://arche.by/by/20/20/1239/ Спадчына ВКЛ вачыма беларускіх і летувіскіх гісторыкаў: поле для роўных магчымасьцяў?] // [[Arche]], 10 сьнежня 2009</ref>.
 
Радок 41:
 
== Граматыка ==
Граматыка Літоўскаялетувіскай мовы няпростая, але падпарадкаваная строгім правілам.
ЛітоўскаяЛетувіская — мова з разьвітай сыстэмай [[Флексія|флексіяў]], што робіць лацінскую падобнай на яе, асабліва ў сваім фіксаваньні склонавых канчаткаў і выкарыстаньні для апісаньня [[назоўнік]]аў разьмешчаных перад ім прыметнікаў ці іншых назоўнікаў, якія ставяцца ў родным склоне.
Адрозьніваецца сем склонаў назоўнікаў (''linksniai''): ''vardininkas'' ([[назоўны склон|назоўны]]), ''kilmininkas'' ([[родны склон|родны]]), ''naudininkas'' ([[давальны склон|давальны]]), ''galininkas'' ([[вінавальны склон|вінавальны]]), ''įnagininkas'' ([[творны склон|творны]]), ''vietininkas'' ([[месны склон|месны]]) i ''šauksmininkas'' ([[клічны склон|клічны]]).
 
У Літоўскаялетувіскай мове няма артыкляў.
 
Існуе чатыры часы [[дзеяслоў|дзеясловаў]]: цяперашні, будучы, мінулы, радзей выкарыстоўваецца шматразовы мінулы.