Гіп-гоп: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB |
вікіфікацыя, артаграфія |
||
Радок 2:
{{Няма крыніц}}
[[Файл:Breakdancer - Madrid.jpg|міні|Бі-бой (выканаўца [[брэйк-данс]]у)]]
'''Гіп-го́п''' ({{мова-en|Hip-hop}})
== Гісторыя гіп-гопа ==
{{Неэнцыкляпэдычна|сэкцыя}}
Назоў альбома выдатнага гурта A Tribe Called Queast
Хоць шмат асобаў, якія наштодзень ня маюць нічога супольнага з гіп-гопам можа зьдзівіць, гэта музыка, якая мае насамрэч вельмі шмат розных гучаньняў, неаднаразова дыямэтральна
Агульна прынята, што культура гіп-гоп’а складаецца з чатырох элемэнтаў: Графіці, Брэйк-Дэнс, [[Дыджэй|Дыджэінг]] і эМ-Сі’інг. З двух апошніх, разам узятых (плюс
У дакумэнтальным фільме 30-х гадоў афра-амэрыканскія хлапчукі танчаць на на тратуарах гета. Ужо тады самыя рытмічныя й спрытныя дзеці цэлымі днямі выбівалі чачотку на асфальце, прэзэнтуючы свае майстэрства. Было бачна, зь якім задавальненьнем яны выбіваюць чачотку, робячы пры гэтым вельмі складаныя, выдуманыя дарэчы
Цікавасьць белай аўдыторыі да гіп-гоп’а як у Амэрыцы, так і ў іншых краінах пачалася
Гіп-гоп як стыль жыцьця нарадзіўся вельмі даўно ў розных кутках ЗША, але ўласьцівай яго радзімай лічаць Паўднёвы [[Бронкс]], адзін з самых бедных раёнаў Нью-Ёрка.
Якраз ў гэтую частку гораду трапіў у 1967 годзе, прыехаўшы зь Ямайкі хлопчык Кліў Кампбэл, якога пазьней назвалі Кул Хэрк ({{мова-en|DJ Kool Herc}}). Менавіта яго лічаць адным зь піянэраў гіп-гопа. Пачынаючы з 1969 году Кул Хэрк часта зьяўляўся на моладзёвых тусоўках і мерапрыемствах. Каб вылучыцца сярод сваіх знаёмых, ён вырашыў уключаць на танцах вінілавыя кружэлкі, бо раней былі толькі такія, якіх ні ў каго не было. Тады пры дапамозе свайго бацькі ён атрымаў вельмі рэдкі, на тыя часы альбом Джэймса Браўна
Пазьней, калі дыджэі ўжо ня проста анансавалі кружэлкі, пачалі вымаўляць пад музыку рытмічныя тэксты, гэта ўжо ператварылася ў новы від творчасьці, названы рэпам. Ёсьць дзьве расшыфроўкі гэтай
А
Тое што выдумаў Кул Хэрк, можна прыблізна апісаць, як сумесь ігры дзьвюх кружэлак, з адпаведнымі выразкамі гукаў. Гэты часта ўлётны, скрыты дзесьці паміж зусім не танцавальнай какафоніяй гукаў, часта працяглы на некалькі сэкунд, фрагмэнт, пульсуючы шалёным рытмам перкусыі, запетляны (сёньня да гэтага выкарыстоўваюцца сэмплеры, але раней усё было ў руках дыджэя, каторы клаў на грамафоны дзьве копіі такога самага вініла і
Сам Хэрк распавядае, што калісьці ён уключыў адрывак песьні Джэймса Браўна
Кул Хэрк адрозьніваўся асаблівым густам у падборы кружэлак для дыджэінга. Ён ніколі не пераігрываў поп-гіты, а наадварот адыходзіў у бок,
Калі б вы захацелі дашукацца таго, што аб’ядноўвае ўсе гэтыя элемэнты культуры гіп-гопа
Тэрмін Зулу быў запазычаны з аднайменнага фільма [[Майкл Кейн|Майкла Кейна]], пасьля прагляду якога ў 1964 годзе, Бамбаатаа пачаў цікавіцца сваімі афрыканскімі каранямі й па магчымасьці ўцягваў у свае зацікаўленасьці сябраў. Згодна зь іх поглядамі, іх арганізацыя адмаўляецца ад усялякіх расавых адрозьненьняў, жадае толькі міра й раўнапраўя сярод людзей. Лічыць, што музыка гэта найлепшы сродак для пераадоленьня ўсіх бар’ер паміж людзьмі.
Наступным чалавекам, безь якога нельга казаць пра гіп-гоп, зьяўляецца Джозэф Сэддлер, больш вядомага пад мянушкай
Рэп ня быў бы рэпам без
Пад канец 1970-х гіп-гоп пачаў папулярызавацца. Спачатку толькі ў Нью-Ёрку. Акрамя Бронкса, дыджэі пачалі выступаць у суседніх кварталах
Па-першае, зьнізілася агульная агрэсыўнасьць разборак паміж вулічнымі бандамі. Нэгатыўная энэргія рэалізавалася ў іншай форме.
Па-другое, моладзь, зацікаўленая гіп-гоп’ам, была адцягнута ад наркотыкаў і
Рэп
Рэп мае вельмі шмат
Сучасныя спэцыялісты разьдзяляюць рэп на шэраг іншых напрамкаў, зыходзячы з розных
Адным з фактараў папулярызацыі гіп-гопа было мастацтва
Нельга распавядаць пра гіп-гоп, ня ведаючы яго
З пачатку быў Фольк (Folk). Фольк менавіта з афрыканскага кантынэнта. Паколькі перкусыя, безь якой зараз немагчыма ўявіць сабе сучасную музыку, была асаблівасьцю менавіта паганскіх, язычніцкіх плямён, якія захаваліся ў Афрыцы да нашых часоў, а не так як на Эўрапейскім кантынэнце, якія амаль цалкам зьніклі дзякуючы Крыжакам. Такім чынам, сучасную музыку дала нам менавіта чорная зямля Афрыкі. А Эўрапейская
Афрыканскія нявольнікі, якіх першыя караблі прывезьлі ў сучасную Амэрыку ў 1619 годзе, прывезьлі з сабою таксама свой фальклёр.
У канцы
Амаль адначасова з блюзам пачаў разьвівацца Госпэл ({{мова-en|Gospel [godspel]}}). Від сакральнай музыкі чорных, пратэстанскіх гмін.
На пачатку ХХ ст., са спалучэньня блюза й у большай частцы Госпэла нарадзіўся [[джаз]], таксама музыка чорных.
Пасьля заканчэньня Другой Сусьветнай вайны, са спалучэньня джаза й блюза нарадзіўся папулярны гатунак, які з посьпехам існуе да
Менавіта з гэтага
У Р’н’Б, пры спалучэньні з Госпэл, таксама бярэ свой пачатак музыка Соўл (Soul). Гэта адбываецца ў 1960-х гадах, калі зьяўляецца таксама Блэк Рок (Black-Rock) i Jazz-Fusion, спалучэньне джаза й рок-музыкі, прадстаўніком якога быў наш зямляк, легендарны ў Польшчы музыка
У 1970-я з Р’н’Б вылучыўся таксама стыль
Але я хачу сканцэнтравацца на іншым музычным стылю, які таксама вылучыўся ў 1970-я, са спалучэньня Рытм энд Блюза, Соўлу й джаза, пабудаваны на характарыстычных рытмавых структурах, глыбокім басе, кароткіх, рэзаных гітарных акордах, і разбудаваных духавых сэкцыях.
Менавіта таму, пад канец 1970-х
== Вонкавыя спасылкі ==
|