Гарады і мяшчанства атрымлівалі пашыраныя правы. Мяшчане атрымалiатрымалі права карыстацца правам Neminem captivabimus («асабiстайасабістай недатыкальнасьцiнедатыкальнасьці»), атрымалiатрымалі магчымасьць займаць духоўныя, сьвецкiясьвецкія iі вайсковыя пасады, набываць зямлю, шляхце ж было дазволена займацца мяшчанскiмiмяшчанскімі справамiсправамі. КаралеўскiяКаралеўскія гарады атрымалiатрымалі большае самакiраваньнесамакіраваньне, права дасылаць на Сойм прадстаўнiкоўпрадстаўнікоў («plenipotentow») да Скарбавай iі ПалiцэйскайПаліцэйскай камiсiяўкамісіяў з правам дарадчага голасу ў пытаньнях, што тычылiсятычыліся гарадоў, гандлю і г. д. АтрымалiАтрымалі мяшчане iі магчымасьць атрымаць шляхецкiяшляхецкія патэнты.
Сяляне, як асноўная працоўная сіла дзяржавы бралася пад апеку Ўраду, які гарантаваў, што ўсе дамовы заключаныя паміж шляхецтвам і сялянствам мусяць выконвацца.
