Сярэднявечча: розьніца паміж вэрсіямі

Традыцыя эліністычная ў мэханіцы вадзяных колаў і вадзяных гадзіньнікаў працягнулася ў ісламскую эпоху і нарадзіла больш дасканалую і дакладную літаратуру, якая апісвала вялікае мноства канструкцыяў водападымальных мэханізмаў, вадзяных млыноў, паветраных млыноў, асадных машынаў, гадзіньнікаў, аўтаматаў і інш. Гэтыя распрацоўкі прывялі да стварэньня мэханічных гадзіньнікаў ў [[14 стагодзьдзе|ХIV ст.]] ЎУ [[16 стагодзьдзе|ХVІ]] ды [[17 стагодзьдзе|ХVІІ ст.]], зьявілася вялікая колькасьць кнігаў аб мэханізмах як на [[арабская мова|арабскай]], так і на [[лацінская мова|лацінскай]] мовах, у якіх былі выкладзены мэханічныя ідэі, якія існавалі раней.<br />

Мэталы цікавілі алхімікаў болей за ўсягоўсё, іх магчымасьці вывучаліся пры шматлікіх вопытах. Апроч трактатаў па алхіміі ў некаторых спэцыяльных працах апісвалася вытворчасьць і тэрмічная апрацоўка сталі, а таксама вырабы мячоў. Усе гэтыя дасьледаваньні спрыялі ў дачыненьні сучаснай мэталургіі.<br />

Алхімікі атрымоўвалі азотную, серную, саляную кіслатукісьлю і «царову гарэлку» шляхам дыстыляцыі.<br />