Юры Станкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дэкатэгарызацыя |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 11:
| Месца нараджэньня = [[Барысаў]]
| Дата сьмерці =
| Грамадзянства =
| Род дзейнасьці = [[проза|празаік]], [[драматург]], сцэнарыст.
| Гады актыўнасьці = [[1988]]
| Напрамак =
| Жанр =
Радок 24:
| Сайт = http://www.stankevichjury.narod.ru
}}
'''Юры Станкевіч''' (сапраўднае імя — '''Георгі Васільевіч Харытановіч'''<ref>{{Спасылка | аўтар = Сяргей Макарэвіч| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = |
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў [[Барысаў|Барысаве]]. Бацька пісьменьніка ў 1946 годзе быў рэпрэсаваны па 58-м артыкуле ў Карагандзінскі выпраўленча-працоўны лягер. Рана пакінуў школу і пачаў працаваць. Скончыў факультэт журналістыкі [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], пасьля заканчэньня якога працаваў у
Увайшоў у літаратуру ў [[1988]] годзе. Напісаў некалькі раманаў, шмат аповесьцяў і апавяданьняў, а таксама каля дзесятка п’ес і кінасцэнарыяў.
== Творчасьць ==
Найважнейшымі кнігамі зьяўляюцца «Любіць ноч – права пацукоў» (1998), «Апладненьне ёлупа» (2005), «Мільярд удараў» (2008), «[[П'яўка (раман)|П'яўка]]» (2010). Ягоныя творы перакладзеныя на розныя мовы сьвету{{Няма крыніцы інфармацыі}}.
Быў двойчы намінаваы на літаратурную прэмію «[[Гліняны Вялес]]» за раман «Мільярд удараў»<ref>{{Спасылка | аўтар = Валянціна Аксак| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 16 сьнежня 2008| url = http://news.tut.by/culture/124310.html| загаловак = Названая пяцёрка намінантаў на літпрэмію
У большасьці сваіх твораў малюе апакаліптычную карціну рэчаіснасьці, што чакае чалавецтва ў недалёкай будучыні<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = |
<blockquote>
Трагічнае сьветаадчуваньне, уласьцівае мастацтву [[fin de siecle]], для беларускага літаратара ўзмацняецца стратаю нацыянальнай самасьці. Сытуацыя «нацыянальнага чаканьня» (зьнікненьня, заняпаду, распаду і г.д.), якая абмяркоўваецца ўжо бяз колішняга імпэту, у значнай ступені спрыяе пашырэньню амаль [[Франц Кафка|кафкіянскай]] мадэлі мастацкага асэнсаваньня рэчаіснасьці. Найбольш поўнае і пасьлядоўнае ўвасабленьне гэтая мадэль набывае ў творчасьці Юры Станкевіча.
Радок 42:
== Крыніцы ==
{{
== Далейшае чытаньне ==
|