Юры Станкевіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дэкатэгарызацыя
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 11:
| Месца нараджэньня = [[Барысаў]]
| Дата сьмерці =
| Грамадзянства = {{Сьцяг Беларусі}} [[Беларусь]]
| Род дзейнасьці = [[проза|празаік]], [[драматург]], сцэнарыст.
| Гады актыўнасьці = [[1988]]—дагэутль—дагэтуль
| Напрамак =
| Жанр =
Радок 24:
| Сайт = http://www.stankevichjury.narod.ru
}}
'''Юры Станкевіч''' (сапраўднае імя — '''Георгі Васільевіч Харытановіч'''<ref>{{Спасылка | аўтар = Сяргей Макарэвіч| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 3 лiпеняліпеня 2011| url = http://nn.by/index.php?c=ar&i=56693| загаловак = Культавы ультраправы аўтар з Барысава Юрый Станкевіч| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Наша Ніва]]| дата = 3 лiпеня 2011| мова = | камэнтар = }}</ref>; [[1949]], [[Барысаў]]) — [[беларус]]кі [[проза|празаік]], [[драматург]], сцэнарыст.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў [[Барысаў|Барысаве]]. Бацька пісьменьніка ў 1946 годзе быў рэпрэсаваны па 58-м артыкуле ў Карагандзінскі выпраўленча-працоўны лягер. Рана пакінуў школу і пачаў працаваць. Скончыў факультэт журналістыкі [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], пасьля заканчэньня якога працаваў у барысаўскай«Барысаўскай аб’яднанай газэце». Неўзабаве пераехаў у [[Менск]]. Быў літсупрацоўнікам, загадчыкам аддзелу часопіса «Маладосьць», загадчыкам аддзелу часопіса «[[Крыніца (газэта)|Крыніца]]». З [[1990]] году — сябра [[Саюз беларускіх пісьменьнікаў|Саюзу беларускіх пісьменьнікаў]].
 
Увайшоў у літаратуру ў [[1988]] годзе. Напісаў некалькі раманаў, шмат аповесьцяў і апавяданьняў, а таксама каля дзесятка п’ес і кінасцэнарыяў.
 
== Творчасьць ==
Найважнейшымі кнігамі зьяўляюцца «Любіць ноч – права пацукоў» (1998), «Апладненьне ёлупа» (2005), «Мільярд удараў» (2008), «[[П'яўка (раман)|П'яўка]]» (2010). Ягоныя творы перакладзеныя на розныя мовы сьвету{{Няма крыніцы інфармацыі}}.
 
Быў двойчы намінаваы на літаратурную прэмію «[[Гліняны Вялес]]» за раман «Мільярд удараў»<ref>{{Спасылка | аўтар = Валянціна Аксак| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтары = | дата публікацыі = 16 сьнежня 2008| url = http://news.tut.by/culture/124310.html| загаловак = Названая пяцёрка намінантаў на літпрэмію “Гліняны«[[Гліняны Вялес”Вяле]]с»| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[TUT.BY]]| дата = 8 сакавіка 2011 | мова = | камэнтар = }}</ref> ([[2008]]) і раман «[[П'яўка (раман)|П'яўка]]»<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 01 сакавіка 2011| url = http://prajdzisvet.org/events/549-laureat-hlinianaha-vialiesa-za-2010-hod-uladzimir-niakliajeu.html| загаловак = Лаўрэат “Глінянага Вялеса” за 2010 год – Уладзімір Някляеў| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[ПрайдзіСвет]]| дата = 8 сакавіка 2011 | мова = | камэнтар = }}</ref> ([[2010]]).
 
У большасьці сваіх твораў малюе апакаліптычную карціну рэчаіснасьці, што чакае чалавецтва ў недалёкай будучыні<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 25 жніўня 2008| url = http://ales-insight.blogspot.com/2010/12/blog-post_21.html| загаловак = Юры Станкевіч: "Літаратура павінна зазірнуць у космас"| фармат = | назва праекту = | выдавец = Неаполіс| дата = 7 сакавіка 2011 | мова = | камэнтар = }}</ref>. У сваёй творчасьці таксама закранае нацыянальную тэматыку. Літаратурны крытык Ірына Шаўлякова адзначае, што:
<blockquote>
Трагічнае сьветаадчуваньне, уласьцівае мастацтву [[fin de siecle]], для беларускага літаратара ўзмацняецца стратаю нацыянальнай самасьці. Сытуацыя «нацыянальнага чаканьня» (зьнікненьня, заняпаду, распаду і г.д.), якая абмяркоўваецца ўжо бяз колішняга імпэту, у значнай ступені спрыяе пашырэньню амаль [[Франц Кафка|кафкіянскай]] мадэлі мастацкага асэнсаваньня рэчаіснасьці. Найбольш поўнае і пасьлядоўнае ўвасабленьне гэтая мадэль набывае ў творчасьці Юры Станкевіча.
Радок 42:
 
== Крыніцы ==
{{ЗноскіКрыніцы}}
 
== Далейшае чытаньне ==