Арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленьне |
д +спасылка |
||
Радок 38:
== Станаўленьне ==
Галоўнай мэтай АУН было ўсталяваньне незалежнай саборнай нацыянальнай дзяржавы на ўсёй ўкраінскай этнічнай тэрыторыі. Гэтая мэта павінна дасягацца праз нацыянальную [[рэвалюцыя|рэвалюцыю]] і ўсталяваньне [[дыктатура|дыктатуры]]. Эканоміка дзяржавы планавалася як спалучэньне прыватнай, нацыяналізаванай і кааператыўнай формаў уласнасці. АУН адпрэчвала любы партыйны альбо класавае дзяленьне і ўяўляла сябе як дамінуючую сілу ўкраінскага грамадзкага жыцьця як дома, так і за мяжой. Вінавацячы сацыялістычны і лібэральны лягеры ў паразе [[Украінская Народная Рэспубліка|Ўкраінскай Народнай Рэспублікі (1917—1920)]], АУН адзначала важнасьць фармаваньня моцнай палітычнай эліты, нацыянальнай салідарнасьці і апоры на «свае сілы».
== Другая сусьветная вайна ==▼
У [[1940]] годзе АУН падзялілася на дзьве часткі: старэйшыя, больш памяркоўныя члены падтрымалі [[Андрэй Мельнік|Андрэя Мельніка]] (АУН-М), тады як маладыя і радыкальныя члены — [[Сьцяпан Бандэра|Сьцяпана Бандэру]] (АУН-б). Апошняя група атрымала кантроль над нацыяналістычным рухам на Заходняй Украіне, у тым ліку над ваенным крылом АУН — [[Украінская паўстанчая армія|Украінскай паўстанчай арміі (УПА)]], якая была найбуйнейшым украінскім узброеным рухам супраціву. [[30 чэрвеня]] [[1941]] г., праз 8 дзён пасьля [[Вялікая Айчынная вайна|нямецкага ўварваньня ў СССР]], АУН Бандэры абвясьціла ў занятым [[Вэрмахт|нямецкім войскам]] [[Львоў|Львове]] аб {{Артыкул у іншым разьдзеле|Акт аднаўленьня Ўкраінскай дзяржавы|аднове ўкраінскай дзяржавы|uk|Акт відновлення Української Держави}}. Тады на асабісты загад [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]] немцы забілі 720 сябраў АУН Бандэры<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Павал Берасьнеў]].|загаловак=Неажыцьцёўлены праект (частка 4)|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=71813|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=[[газэта]]|год=4 студзеня 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-01-04 1 (26865)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/71850/4stu-13.indd.pdf 13]|issn=1990-763x}}</ref> (80% кіраўніцтва). У адказ {{Артыкул у іншым разьдзеле|Рэвалюцыйная арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў|Рэвалюцыйная АУН|uk|Організація українських націоналістів революційна}} (Бандэры) пачала падпольнае ўзброенае змаганьне супраць [[Рабунак|рабунку]] і [[забойства]] насельніцтва нямецкімі акупантамі.▼
21-[[25 жніўня]] [[1943]] г. у [[Сяло|сяле]] {{Артыкул у іншым разьдзеле|Залатая Слабада||uk|Золота Слобода}} ([[Казаўскі раён]], [[Тэрнопальская вобласьць]], [[Украіна]]) {{Артыкул у іншым разьдзеле|ІІІ надзвычайны Вялікі збор Рэвалюцыйнай АУН||uk|ІІІ-й Надзвичайний Великий Збір ОУНР}} ухваліў праграму, у якой цьвердзіў: «АУН змагаецца за тое, каб кожная [[нацыя]] жыла свабодна ў сваёй уласнай самастойнай дзяржаве; супраць імпэрыялістаў і [[імпэрыя]]ў, супраць [[СССР]], бо ў іх адзін паноўны [[народ]] эканамічна і культурна прыгнятае другі; супраць [[Інтэрнацыяналізм|інтэрнацыяналістычных]] і [[Фашызм|фашысцка]]-[[Нацыянал-сацыялізм|нацыянал-сацыялістычных]] праграмаў, супраць расейскага камуна-[[бальшавізм]]у, бо яны — зброя заваёўніцкай палітыкі; супраць таго, каб адзін народ "вызваляў", "браў пад ахову" іншыя народы». 21-[[22 лістапада]] пад [[Жытомір]]ам Рэвалюцыйная АУН правяла канфэрэнцыю 18 [[Паняволеныя нацыі|паняволеных бальшавікамі народаў]] з удзелам 38 прадстаўнікоў, зь якіх 2 былі зь Беларусі ад [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]]<ref>{{Артыкул|аўтар=Павал Берасьнеў.|загаловак=Барацьба за нацыянальную самасьвядомасьць беларусаў (частка 3)|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=76459|выданьне=Зьвязда|тып=газэта|год=25 сакавіка 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-03-25 55 (26919)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/76449/25sak-11.indd.pdf 11]|issn=1990-763x}}</ref>.
▲== Другая сусьветная вайна ==
▲У [[1940]] годзе АУН падзялілася на дзьве часткі: старэйшыя, больш памяркоўныя члены падтрымалі [[Андрэй Мельнік|Андрэя Мельніка]] (АУН-М), тады як маладыя і радыкальныя члены — [[Сьцяпан Бандэра|Сьцяпана Бандэру]] (АУН-б). Апошняя група атрымала кантроль над нацыяналістычным рухам на Заходняй Украіне, у тым ліку над ваенным крылом АУН — [[Украінская паўстанчая армія|Украінскай паўстанчай арміі (УПА)]], якая была найбуйнейшым украінскім узброеным рухам супраціву. [[30 чэрвеня]] [[1941]] г., праз 8 дзён пасьля [[Вялікая Айчынная вайна|нямецкага ўварваньня ў СССР]], АУН Бандэры абвясьціла ў занятым [[Вэрмахт|нямецкім войскам]] [[Львоў|Львове]] аб {{Артыкул у іншым разьдзеле|Акт аднаўленьня Ўкраінскай дзяржавы|аднове ўкраінскай дзяржавы|uk|Акт відновлення Української Держави}}. Тады на асабісты загад [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]] немцы забілі 720 сябраў АУН Бандэры<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Павал Берасьнеў]].|загаловак=Неажыцьцёўлены праект (частка 4)|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=71813|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=[[газэта]]|год=4 студзеня 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-01-04 1 (26865)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/71850/4stu-13.indd.pdf 13]|issn=1990-763x}}</ref>.
== Глядзіце таксама ==
| |||