Халіфат Абасыдаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д шаблён-картка |
крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/Abbasid_Caliphate?oldid=626522112 |
||
Радок 44:
У час найбольшай магутнасьці ў склад дзяржавы ўваходзілі сучасныя [[Ірак]], [[Іран]], значная частка [[Закаўказьзе|Закаўказьзя]] і [[Цэнтральная Азія|Сярэдняй Азіі]], [[Заходняя Арабія]], [[Сырыя]] з [[Палестына]]й, [[Эгіпет]] і [[Паўночная Афрыка]]. Асноўныя заняткі насельніцтва: земляробства, жывёлагадоўля, рамесьніцтва — ткацтва, гарбарства, вырабы са скуры, мэталаапрацоўка, ювэлірная справа. Вёўся пастаянны гандаль з народамі Ўсходняй Эўропы, Інданэзіі, Кітаю, Індыі. Зямля была пераважна дзяржаўнай уласнасьцю, частка яе перадавалася фэадалам у часовае карыстаньне як плата за вайсковую службу, з часам гэтыя ўладаньні пераходзілі ў спадчыну.
Розны ўзровень эканамічнага разьвіцьця краінаў, што ўваходзілі ў дзяржаву, неіснаваньне моцных эканамічных і этнічных сувязяў паміж асобнымі вобласьцямі паспрыялі ўзмацненьню адасобленых уладаньняў, якія паступова ператвараліся ў самастойныя дзяржавы — [[Ідрысыды|Ідрысыдаў]] у Марока, [[Аглябіды|Аглябідаў]] у Іфрыкіі і іншых. Захоп Багдаду
Не зважаючы на тое, што панаваньне Абасыдаў над шырокай ісламскай імпэрыі паступова пачала зводзіцца да цырыманіяльнай рэлігійнай функцыі, дынастыя захавала кантроль над [[Мэсапатамія]]й. Багдад стаў цэнтрам [[навука|навукі]], [[культура|культуры]], [[філязофія|філязофіі]] і разьвіцьця вынаходніцтва падчас ісламскага Залатога веку. Гэты пэрыяд культурнага разьвіцьця скончыўся ў [[1258]] годзе, калі горад быў разрабаваны манголамі пад кіраўніцтвам хана [[Хулагу]]. Абасыдзкая лінія кіраўнікоў і мусульманская культура ў цэлым, сканчэнтравалася апасьля ў [[Каір]]ы ў [[1261]] годзе. Хоць новыя кіраўнікі ня мела вялікай улады, дынастыя працягвала прэтэндаваць на ўладу ў рэлігійных пытаньнях у рэгіёне да асманскай заваёвы Эгіпту ў [[1517]] годзе.
== Літаратура ==
| |||