Хункарпаша Ісрапілаў: розьніца паміж вэрсіямі

'''Хунка́рпаша Германавіч Ізрапілаў''' (13 лістапада 1967, вёска Алярой, ЧІАССР, СССР  — 1 лютага 2000, Чачэнія, Расея)  — чачэнскі вайсковы дзяяч. Удзельнічаў у Першай, Другой расейчкарасейска-чачэнскай войнах. Займаў высокія пасады ў войсках Ічкерыі.

== Дзяцінства ==

Нарадзіўся ў вёсцы Алярой, Курчалойскага райна ЧІАССР. Вучыўся ў вайсковым пяхотным вучылішчы.

З 1984 па 1986 гады служыў ва ўнутраных войсках СССР.

14-19 сьнежня 1995 годагоду прыняў удзел у баях у Гудэрмэсе.

Летам 1996 годагоду быў прызначаны найвышэйшым начальнікам Паўднёва-ўсходнім кірункам войска Йчкерыі. Яму было падначалена каля 1600 чалавек, 5 або 6 танкаў, 7 або 8 лёгкіх танкаў, 6 гарматаў, 4 цяжкіх ракэтных прыладаў, 7 або 8 ручных ракэтных установак.

Пасьля заканчэньня ПРЧВ застаўся на вайсковай службе. У верасьні 1996 годагоду прызначаны быў начальнікам падатковай паліцыі Йчкерыі. Ноччу 26 красавіка 1997 годагоду быў паранены невядомымі асобамі, якія спрабавалі забіць стрэліўшы з гранатамёта. У траўні 1997 годагоду прызначаны начальнікам служба па барацьбе зь цяжкімі злачынствамі. Зараз пад ім было каля 350 добраўзброеных чалавек. Кіраваў службай да канца 1998 годагоду. 29 верасьня 1998 годагоду пачаў адкрыта крытыкаваць начальніка Йчкерыі Аслана Масхадава. Да яго рпылучыліся Шаміль Басаеў, Салман Радуеў і йншыя вядомыя змагары за незалежнасьць Ічкерыі.

У жніўні-верасьні 1999 годагоду ваяваў у Дагестане на баку дагестанцаў (прыхільнікаў стварэньня незалежнай ад Расеі дагестанскай ісламскай дзяржавы). Пасьля наступу расейскага войска ў Ічкерыю прыймаў чынны ўдзел у кіраваньні войскамі Йчкерыі.

1 лютага 2000 годагоду Хункарпаша Ізрапілаў памёр ад страты крыві з-за раненьняў атрыманых ад падрыву міны, калі ён і частка чачэнскіх аддзелаў спрабавала выйсьці з Грознага.