Удынэзэ Ўдынэ: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д абнаўленьне зьвестак
д год, р. скл. -у using AWB
Радок 39:
|шкарпэткі2 = 0000FF
}}
'''Удынэзэ''' ({{мова-it|Udinese Calcio}}) — італьянскі футбольны клюб з гораду [[Удынэ|Ўдынэ]]. КлюбаКлюб быў заснаваны ў [[1896]] годзе, такім чынам зьяўляючыся другім найстарэйшым клюбам у Італіі, пасьля «[[Джэноа Генуя|Джэноа]]».
 
Традыцыйная хатняя форма каманды ёсьць кашуля ў чорна-белую палоску, чорныя шорты й белыя шкарпэткі. Клюб гуляе на «[[Стадыё Фрыўлі]]», які здольны зьмясьціць 41 652 заўзятараў, хоць у цяперашні час гэты паказчык абмяжоўваецца да 30 900. Клюб мае сваё [[лічбавае тэлебачаньне]], якое вяшчае ў рэгіёне [[Фрыўлі-Вэнэцыя-Джулія]]. Клюб мае вялікую колькасьць прыхільнікаў ва [[Фрыўлі]] й прылеглых раёнах.
Радок 47:
«Удынэзэ» быў заснаваны ў [[1896]] годзе годзе як частка [[Ўдынэскае грамадзтва гімнастыкі і фэхтаваньня|Ўдынэскага грамадзтва гімнастыкі й фэхтаваньня]]. У сваім першым годзе, клюб перамог у розыгрышу трафэю «Torneo FNGI» ў [[Трэвіза]] зьбіўшы «[[Фэрара (футбольны клюб)|Фэрару]]» зь лікам 2:0, аднак гэты тытул не прызнаецца ў якасьці афіцыйнага.
 
[[5 ліпеня]] [[1911]] года,году некаторыя гімнасты Ўдынэзэ на чале зь [[Люіджы Даль Дана]], заснавалі клюб «Удынэзэ», які далучыўся да [[Італьянская фэдэрацыя футболу|Італьянскай фэдэрацыі футболу]]. Новая каманда дэбютавала ў таварыскім матчы супраць «Ювэнтус Пальманова», і перамагла зь лікам 6:0.
 
Толькі ў [[1912]]—[[1913]] гадох «Удынэзэ» ўпершыню прыняў удзел у чэмпіянаце пад эгідай італьянскай футбольнай асацыяцыі. У гэтым годзе яны былі залічаны ў турнір «Campionato Veneto di Promozione», які складаўся ўсяго з трох камандаў (астатнімі былі «Пэтрарка» й «[[Падуя (футбольны клюб)|Падуя]]»). З двума перамогамі супраць «Падуі» (3:1 і 5:0), Удынэзэ скончыў турнір на другім месцы, прапусьціўшы наперад «Пэтрарку» й прабіўшыся, такім чынам, у лігу «Prima Categoria». У «Prima Categoria», Удынэзэ ня здолеў выйсьці на нацыянальны ўзровень.
 
=== 1920-я гады ===
[[Чэмпіянат Італіі па футболе 1920—1921 гадоў|Сэзон 1920—1921 гадоў]], які скончыўся клюбадля клюбу няўдала ў «Eliminatoria Veneta», быў незабыўны, бо менавіта ў ім за клюб дэбютаваў [[Джына Бэльлёта]], які па-ранейшаму зьяўляецца гульцом, які адгуляў найбольшую колькасьць сэзонаў за клюб, то бок 17. У [[1922]] годзе, «Удынэзэ», скарыстаўшыся адсутнасьцю мацнейшых на той час клюбаў краіны уў розыгрышу першага [[Кубак Італіі па футболе|Кубка Італіі]], дасягнуў фіналу нацыянальнага кубка, дзе саступіў клюбу «Вада» зь лікам 1:0. У лізе, тым годам, «Удынэзэ» заняў другое месца ў сваёй кваліфікацыйнай групе «Girone Eliminatorio Veneto», што дазволіла яну застацца ў вышэйшым дывізіёне на наступны сэзон, нягледзячы на рэфармаваньне чэмпіянату, якое прывяло да скарачэньня колькасьці камандаў.
 
[[Чэмпіянат Італіі па футболе 1922—1923 гадоў|Сэзон 1922—1923 гадоў]] быў катастрафічным для клюбаклюбу, бо яны занялі ў сваёй групе апошняй месца й вылецелі ў другі дывізіён. Да таго ж каманда рызыкавала ў [[1923]] годзе быць ліквідаванай з-за запазычанасьці. [[24 жніўня]] [[1923]] годагоду клюб «Удынэзэ» быў вылучаны з «Удынэзэ Фрыўлі», і клюб быў вымушаны стварыць бюджэт. На шчасьце, уся [[пазыка]] была выплачаная прэзыдэнтам клюбаклюбу Алясандра Дэль Торса пасьля продажу ім некаторых сваіх карцінаў. Такім чынам клюб здолеў заявіцца ў другі дывізіён, у якім у выніку заняў чацьвёртае месца на наступны год.
 
== Склад ==