Сабінаў: розьніца паміж вэрсіямі

Першыя пісьмовыя згадкі пра горад датуюцца [[1248]] годам. Да прыходу нямецкіх пасяленцаў у сярэдзіне [[XIII стагодзьдзе|XIII стагодзьдзя]] Сабінаў быў населены вылучна [[славакі|славакамі]]. У [[1299]] годзе Сабінаў атрымаў гарадзкія правы і ў [[1405]] годзе каралём [[Жыгімонт Люксэмбурскі|Жыгімонтам Люксэмбурскім]] быў абвешчаны [[вольны каралеўскі горад|вольным каралеўскім горадам]]. У [[15 стагодзьдзе|XV стагодзьдзі]] горад далучыўся да Пэнтапалітаны -— альянсу пяці гарадоў на паўночным усходзе [[Каралеўства Вугоршчына|Вугорскага каралеўства]] ([[Бардзеёў]], [[Левача]], [[Кошыцэ]], [[Прэшаў]] і Сабінаў). [[16 стагодзьдзе|XVI]]—[[17 стагодзьдзе|XVII]] стагодзьдзі сталі пэрыядам буйнога сацыяльнага і эканамічнага росквіту, за чым пасьледвалі гады рэцэсіі. У [[1740]] годзе піярыстамі тут была заснаваная сярэдняя школа. Гісторыя Сабінава вельмі падобная да гісторыі іншых мястэчак гэтага рэгіёну.

Паводле перапісу [[1910]] году колькасьць насельніцтва гораду налічвала 3 288 чалавек: 1640 [[славакі|славакаў]], 1168 [[вугорцы|вугорцаў]], 341 [[немцы|немец]] і 120 [[цыганы|цыганаў]].

{{ЗноскіКрыніцы}}