Аляксандар Лебедзь: розьніца паміж вэрсіямі

Нарадзіўся 20 красавіка 1950 годагоду ў Новачаркаску (СССР, Растоўская вобласьць). Бацька (памёр у 1958 годзе) украінец з Сумскай вобласьці, зь вёскі Церны. Бацька быў пакараны савецкай уладай за тое, што быў кулаком. Ваяваў зь немцамі, потым пасяліўся ў Новачаркаску. Працаваў у школе настаўнікам працы. Маці была з Растоўскай вобласьці, працавала на мясцовым тэлеграфе ў Новачаркаску.

У [[1969]] годзе паступіў Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае вучылішча, якое закончыў у 1973 годзе. У 1973 годзе стаў сябрам КПСС (быў ім да 1991 году). З 1981 па 1982 годы ваяваў у [[Аўганістан]]е. У 1982 годзе паступіў у Вайсковую акадэмію імя М. В. Фрунзэ, якую закончыў ў 1985 годзе. З 1985 годагоду загадваў палком у М. Разань. Зь верасьня 1985 годагоду па сьнежань 1986 году загадвае палком у Кастраме. Са сьнежня 1986 году па сакавік 1988 году служыў начальнікам Дывізіі ў м. Пскоў. Яго пакдначаленыя ўдзельнічалі ў разгоне антысавецкіх выступленьняў у Тбілісі (красавік 1989 году), Баку (студзень 1990 году).

[[19 жніўня]] 1991 годагоду, выконваючы загад [[ДКНС]] узяў у аблогу вярхоўнага Савету РСФСР. Ужо на наступны дзень 20 жніўня 1991 годагоду перайшоў на бок Вярхоўнага Савету й Барыса Ельцына.

У канцы жніўня 1991 году прыехаў у Малдову, каб весьці перамовы з урадам Малдовы аб перападпарадкаваньні 300-га палка паветрана-дэсантнага палка мясцовым уладам. Гэтым палком загадваў брат А. І. Лебедзя — Аляксей Іванавіч Лебедзь. З 23 ліпеня 1992 году А. І. Лебедзь узначаліў 14-ую армію Расеі, якая знаходзілася ў Малдове ў Прыднястроўі. Ён пачаў выкарыстоўваць сваю армію для вайны з Малдовай. Вакол яго арміі пачалі скапляцца колішнія камуністы й праціўнікі збліжэньня Малдовы з [[Румынія]]й і [[Эўропа]]й. Пачалася вайна. Вынікам яе сталася стварэньне Прыднястроўскай Малдоўскай Рэспублікі. А. І. Лебедзь быў выбраным туды дэпутатам у Вярхоўны савет. Летам 1995 годагоду з-за канфлікту зь міністрам абароны Расеі П. С. Грачовым напісаў заяву аб адстаўцы.

Пасьля адстаўкі Лебедзь стаў сябрам нацыяналістычае расейскае партыі Сабор расейскіх грамадаў. Быў выбраны ў яе кіруючы ўрад — Народны савет. 17 сьнеженя 1995 годагоду быў выбраны дэпутатам у Дзяржаўную Думу Расеі. 11 студзеня 1996 годагоду быў выбраны на зьезьдзе Сабору расейскіх грамад кандыдатам у прэзыдэнты Расеі. 16 чэрвеня 1996 году набраў 14,7% галасоў, што дало яму трэцяе месца на выбарах пасьля Б. Ельцына й камуніста Г. Зюганава. А. В. Лебедзь падтрымаў Б. Ельцына, што дало магчымасьць яму перамагчы ў выбарах. За гэта А. В. Лебедзь 18 чэрвеня 1996 году стаў сакратаром Савету бясьпекі Расеі.

[[31 жніўня]] 1996 годагоду падпісаў угоду зь Ічкерыяй.

З [[17 траўня]] [[1998]] годагоду — губэрнатар [[Краснаярскі край|Краснаярскага краю]].

Загінуў [[28 красавіка]] [[2002]] годагоду з-за падзеньня верталёта Мі-8, на якім ляцеў А. І. Лебедзь.