Людзі на балоце (раман): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Абароненая «Людзі на балоце (раман)»: Часты вандалізм ([Рэдагаваньне=Дазволіць толькі аўтаматычна пацьверджаным] (сканчаецца 14:04, 10 траўн�
Адрэдыктыравала написанне слоу
Радок 11:
|Электронная вэрсія = http://www.knihi.com/Ivan_Mielez/Ludzi_na_balocie.html
}}
'''«Людзі на балоце»''' — раман беларускага пісьменьнікапісьменніка і драматурга [[Іван Мележ|Івана Мележа]], першы з цыклюцыклу эпічных апавяданьняўапавяданняў «Палеская хроніка»<ref>{{Спасылка | аўтар =Ларыса Цімошык | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі =8 лютага 2011| url = http://www.nastaunik.info/news/?id=5128 | загаловак =Людзі на балоце: пасьля Мележа | фармат = | назва праекту = | выдавец =Настаўнік.info | дата = 25 лютага 2013 | мова = | камэнтар = }}</ref><ref name="Лнб">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі =| url = http://www.livelib.ru/book/1000315303 | загаловак = Людзі на балоце| фармат = | назва праекту = | выдавец =[[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|Мастацкая літаратура]] | дата = 25 лютага 2013 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>, надрукаваны ў [[1962]] годзе. Распавядае аб эпосеэпасе сацыялістычных пераўтварэньняўпераўтварэнняў у беларускай вёсцы — пра пэрыяд [[Калектывізацыя|калектывізацыі]].
 
Раман уваходзіць у залаты фонд шэдэўраў сусьветнайсусветнай прозы ХХ стагодзьдзястагоддзя. «Людзі на балоце» — нацыянальны эпас, у якім увабраныя найлепшыя рысы беларускага раману<ref name="Лнб" />.
[[Файл:Ivan Melezh Ludzi na bolote Hoiniki 01.jpg|thumb|'''«Людзі на балоце»''' ў Хойніках.]]
== Сюжэт ==
У рамане распавядаецца пра жыхароў глухой вёсачкі Курані, якая знаходзіцца ў глухмені і адрэзанаяадрэзана ад зьнешнягазнешняга сьветусвету непраходнымі палескімі балотамі. Іван Мележ амаль з этнаграфічнай дакладнасьцю паказаў быт беларускага насельніцтва, [[палешукі|палешукоў]], на прыкладзе штодзённага жыцьцяжыцця куранёўцаў. У рамане паказаны нацыянальныя традыцыі, паданьніпаданні, гульні зь песьнямі, калядная варажба і хаджэньнехаджэнне з «казой», і многае іншае<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі =| url = http://ru.two-books.net/books/2661-%D0%9B%D1%8E%D0%B4%D0%B7%D1%96-%D0%BD%D0%B0-%D0%B1%D0%B0%D0%BB%D0%BE%D1%86%D0%B5-(%D0%86%D0%B2%D0%B0%D0%BD-%D0%9C%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B6).html | загаловак = Людзі на балоце| фармат = | назва праекту = | выдавец =Two-books | дата = 25 лютага 2013 | мова = | камэнтар = }}</ref>.
 
Раман «Людзі на балоце» задумваўся як лірычны твор, і сам аўтар называў яго «лірычным раманам». У рамане глыбока апісаны лёс і драма жыцьця і каханьнякахання галоўных герояў — Васіля Дзятліка і Ганны. Але ж такі лёс няне толькі іх, індывідуальны, але і глыбока народны. Вобразы астатніх герояў паказаны ва ўсёй іх складанасьці, глыбіні і непаўторнасьці, раскрываючы чалавечнасьць у чалавеку<ref name="Лнб" />.
 
== Гісторыя стварэньня ==
Раман «Людзі на балоце» зьяўляеццаз'яўляецца самым значным мастацкім стварэньнем Івана Мележа. Раман перакладзены на шмат якія мовы, а самім раманам Мележ зрабіў вялікі каштоўны мастацкі ўнёсакўклад у нацыянальную беларускую літаратуру. Працаваць над цыклемцыклам «Палеская хроніка» аўтар пачаў у 1956 годзе, але задума напісаць кнігу пра роднае ПалесьсеПалессе жыла ў яго думках даўно. У 1961 годзе «Людзі на балоце», якія адкрываюць цыкльцыкл палескіх раманаў, выйшлі з друку<ref name="Лнб" />.
 
== Узнагароды ==
У 1962 годзе за раман «Людзі на балоце» Іван Мележ стаў ляўрэатамлаўрэатам літаратурнай прэміі імя Якуба Коласа.
 
У 1972 годзе за раманы «Людзі на балоце» і «Подых навальніцы» аўтар стаў ляўрэатамлаўрэатам [[Ленінская прэмія|Ленінскай прэміі]]<ref name="Лнб" />.
 
== Экранізацыі і тэатральныя пастаноўкі ==
У 1965 годзе рэжысэррэжысёр [[Аляксандар Гутковіч]] і сцэнарыст [[Эдуард Герасімовіч]] зрабілі першую экранізацыю раману на Беларускім тэлебачаньнітэлебачанні. Гэта была трохсэрыйная тэлекарціна «Людзі на балоце». Творчы калектыў карціны атрымаў [[Дзяржаўная прэмія БССР|Дзяржаўную прэмію БССР]].
 
У 1979 годзе рэжысэр Уладзімер Забэла зрабіў другую спробу экранізацыі. Яна атрымала адзін з прызоў на Ўсесаюзным фэстывалі тэлевізійных спэктакляў.