Сэм’юэл Бэкет: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
замена файла |
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB |
||
Радок 34:
З [[1923]] да [[1927]] году Бэкет вывучаў [[француская мова|францускую]], [[італьянская мова|італьянскую]] і [[ангельская мова|ангельскую]] мовы ў [[Трыніты коледж (Дублін)|Трыніты коледж у Дубліне]]. Адным зь ягоных настаўнікаў у Трыніты коледж быў вядомы Бэркелаўскі навуковец, доктар А. А. Люс. Бэкет атрымаў тытул [[Бакаляўр мастацтва|Бакаляўра мастацтва]], і пасьля кароткай настаўніцкай практыкі ў [[Кэмпбэл коледж]] у [[Бэлфаст|Бэлфасьце]] заняў пасаду ''lecteur d'anglais'' у [[Ecole Normale Supérieure]] ў [[Парыж]]ы. Працуючы там, Бэкет пазнаёміўся са славутым ірляндзкім пісьменьнікам [[Джэймз Джойс|Джэймзам Джойсам]], а таксама з паэтам [[Томасам Макгрыві]], які таксама працаваў у Парыжы і які стаўся блізкім сябрам Бэкета. Гэтае знаёмства ў хуткім часе значна паўплывала на маладога чалавека і Бэкет пачаў розным чынам дапамагаць Джойсу, асабліва ў дасьледваньнях, якія пазьней выліліся ў кніжку [[Фыныганс Ўэйк]].
У [[1929]] годзе Бэкет апублікаваў сваю першую працу, крытычнае [[эсэ]] пад назвай [[Дантэ...Бруна. Віка..Джойс]]. Эсэ бараніла працы і мэтады Джойса, пераважна перад закідамі аб беспадстаўнай незразумеласьці і цьмянасьці. Блізкае сяброўства з Джойсам і ягонай
У [[1930]] годзе Бэкет вяртнуўся ў Трыніты коледж у якасьці настаўніка, аднак неўзабаве гэтая праца яго вельмі расчаравала.
Радок 48:
== Спадчына ==
Сярод ангельскамоўных [[мадэрнізм|мадэрністаў]], творы Бэкета становяць няспынную атаку на традыцыю рэалізму. Ён, як ніхто іншы, адчыніў новыя магчымасьці драматургіі і фікцыі, якія былі пазбаўленыя
== Творы ==
Радок 85:
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Бэкет, Сэм’юэл}}
[[Катэгорыя:Ірляндзкія драматургі]]
[[Катэгорыя:Ляўрэаты Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры]]
|