Другая расейска-чачэнская вайна: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB
Няма апісаньня зьменаў
Радок 22:
'''Другая расейска-чачэнская вайна''' пачалася 1 кастрычніка 1999 году. [[Уладзімер Пуцін]] (тады выконваў абавязкі [[прэм’ер-міністар|прэм’ер-міністра]] [[Расея|Расеі]]) заявіў аб незаконнасьці ўлады [[Аслан Масхадаў|Аслана Масхадава]] (кіраўніка [[Ічкерыя|Ічкерыі]]) і чачэнскага парлямэнту.
 
[[5 кастрычніка]] [[1999]] году дайшлі да ракі [[Церак]] у [[Чачэнія|Чачэніі]]. Таксама пачалася паветраная вайна. Расейскія войскі мелі лётныя войскі. Чачэнцы іх ня мелі. Таму расейцы панавалі ў паветры. У выніку бамбардзіровак гінулі мірныя жыхары. [[12 кастрычніка]] 1999 году расейскія войскі пайшлі глыбей у Чачэнію. Насуперак чаканьням чачэнскага войска, расейцы пайшлі не на сталіцу места [[Грозны]]. Яны пачалі акружаць сталіцу. Пачалі здабываць ваколічныя месты: [[ГудзермесГудэрмэс]] (здабыты 12 лістапада 1999 году), [[Урус-Мартан]]Урузмартан, [[Аргун (места)|Аргун]]. Потым высадзілі войска (выкарыстоўваючы самалёты й верталёты) у паўднёвай частцы Чачэніі, якая мяжуе з [[Грузія]]й, што павінна было адрэзаць чачэнскія войскі ад паступленьняў зброі з-за мяжы. Толькі цяпер пачалася аблога Грознага. [[4 сьнежня]] 1999 году расейскія вайскоўцы аб’явілі, што яны акружылі Грозны, але ў наступ углыб места не пачыналі. [[11 лістапада]] 1999 году расейскія войскі пачалі баі за [[Шаль]] (места на паўднёвы-ўсход ад Грознага). Пасьля гэтага пачаліся баі ў самім Грозным, якія працягваліся да [[2 лютага]] [[2000]] году.
 
Пасьля заканчэньня баёў за Грозны пачалося заваёўваньне расейцамі гор. Чачэнцы яшчэ не былі выбітыя з [[Шатой|Шатою]]Шатага й [[ВедзеноВідэна]]. Расейцы гэта ўчынілі ў лютым 2000 году. Пасьля гэтага, [[29 лютага]] 2000 году расейскія вайскоўцы абвясьцілі аб заканчэньні вайны. Неўзабаве чачэнскія войскі нанесьлі шэраг удараў, якія сьведчылі аб здольнасьці да супраціву, нягледзячы на шэраг паражэньняў чачэнцаў (баі за [[Улускерт]], [[Гойчу (вёска)|Камсамольскае]] і да т. п.). Але зь цягам часу адкрытыя баі сьціхаюць. Чачэнцы ўсё больш пачынаюць займацца падрывамі й выбухамі на дарогах, дзяржаўных установаў. Шэраг чачэнскіх сэпаратыстаў, шукаючы ратунку, зьбягаюць у Грузію. Расейцы патрабуюць ад уладаў Грузіі іх выдаць. З-за гэтага ціску чачэнскія вайскоўцы прарываюцца з баямі ў Чачэнію. Да [[2009]] году баявыя дзеяньні паступова ў Чачэніі сьціхаюць.
 
[[Файл:Dmitry Medvedev 27 March 2009-2.jpg|міні|[[Дзьмітры Мядзьведзеў]] сустракаецца з Аляксандрам Борнікавым па пытаньні аб заканчэньні вайны ў Чачэніі]]