Валынцы: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
шаблён, дапаўненьне
Радок 59:
У [[XVIII стагодзьдзе|XVIII ст.]] Валынцы знаходзіліся ў валоданьні Забельскіх-Шчытаў, якія ў [[1716]] збудавалі непадалёк ад мястэчка драўляны касьцёл Сьв. Юр’я. У [[1731]] пры касьцёле пачаў дзейнічаць кляштар дамініканаў<ref>{{Літаратура/Каталіцкія храмы Беларусі (2008)|к}} С. 396.</ref>. У [[1746]] [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Аўгуст Сас]] надаў мястэчку прывілей на рэгулярныя кірмашы<ref>Wołynce // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|8}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIII/935 935].</ref>. Цягам [[1749]]—[[1766]]<ref name="kul397">{{Літаратура/Каталіцкія храмы Беларусі (2008)|к}} С. 397.</ref> айцы-дамініканы збудавалі пышны архітэктурны комплекс — мураваны касьцёл і кляштар з аптэкай (вядомы як Забельскі касьцёл паводле назвы суседняга фальварку), а таксама школу для шляхецкіх і мяшчанскіх дзетак. Кіраваў будовай вядомы віленскі архітэктар [[Ян Гляўбіц]]. Пры кляштары ўтварыўся першы ўва Ўсходняй Эўропе школьны тэатар<ref>Дзядзінкіна С. [http://www.ng.by/ru/issues?art_id=27853 Чый летапіс цікавейшы?] // «Народная газета» № 28 (5694), [[9 сьнежня]] [[2008]].</ref>.
 
У выніку [[першы падзел Рэчы Паспалітай|першага падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1772]]) Валынцы апынуліся ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]], у Дрысенскім павеце [[Віцебская губэрня|Віцебскай губэрні]]. З [[1813]] кляштар зьяўляўся рэзыдэнцыяй візітаравізытара (куратара навучальных установаў) Літоўскай правінцыі дамініканскага ордэна. Па ліквідацыі [[Беларуская Грэка-Каталіцкая Царква|Грэка-Каталіцкай Царквы]] ([[1839]]) мясцовыя вуніяты, не жадаючы далучацца да [[Маскоўскі патрыярхат|Маскоўскага патрыярхату]], перайшлі пад апеку касьцёла<ref name="kul397"/>. Неўзабаве расейскія ўлады ліквідавалі кляштар і зачынілі калегіюм. Станам на [[1904]] існавалі аднайменныя [[мястэчка]] (84 двары), [[Слабада|слабада]] (31 двор) і [[Пагост (тып паселішча)|пагост]] (3 двары), рэгулярна праводзіліся кірмашы. У [[1908]] і [[1912]] у мястэчку прайшлі сельскагаспадарчыя выставы.
 
[[1 студзеня]] [[1919]] згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Валынцы ўвайшлі ў склад [[БССР|Беларускай ССР]], аднак [[16 студзеня]] Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад [[РСФСР]]. У [[1924]] Валынцы вярнулі [[БССР]], дзе яны зрабіліся цэнтрам сельсавету. Неўзабаве бальшавікі зачынілі касьцёл і царкву.
Радок 68:
Файл:Vałyncy. Валынцы (1914).jpg|Касьцёл
Файл:Vałyncy. Валынцы (1918).jpg|Касьцёл, з боку апсіды
Файл:Vałyncy. Валынцы (XX, I).jpg|Касьцёл, інтэр'ерінтэр’ер
Файл:Vałyncy. Валынцы (XX).jpg|Царква
</gallery></center>
Радок 84:
 
== Турыстычная інфармацыя ==
У Валынцах рэгулярна праводзіцца фэст народнай песьні «Вясковы карагод». Дзейнічае краязнаўчы музэй імя [[Ян Чэрскі|Яна Чэрскага]].
 
=== Выдатныя мясьціны ===
* Гістарычная забудова (кан. [[XIX стагодзьдзе|XIX]] — пач. [[XX стагодзьдзе|XX]] стст.стагодзьдзяў: фрагмэнты)
* Школа габрэйская (кан. [[XIX стагодзьдзе|XIX]] — пач. [[XX стагодзьдзе|XX]] стст.стагодзьдзяў)
 
=== Страчаная спадчына ===