Цэнзура: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д -хлусьлівая крыніца, +ранейшы прыклад |
д выдаленьне зьместу старонак, стыль |
||
Радок 2:
{{Цэнзура}}
'''Цэнзу́ра''' ({{мова-la|censura}}) — кантроль улады зьмета і распаўсюду [[інфармацыя]], друку, музычных, сцэнічных і мастацкіх твораў, [[Кінэматограф|кіно]] і [[Фатаграфія|фота]] твораў, перадач [[радыё]] і [[Тэлебачаньне|тэлебачаньня]], [[вэб-сайт]]аў і [[інтэрнэт-партал|парталаў]], у некаторых выпадках таксама прыватнага ліставаньня, з мэтаю абмежаваньня ці недапушчэньня распаўсюду ідэяў і зьвестак, якія прызнаюцца гэтаю ўладаю шкоднымі ці непажаданымі<ref>{{артыкул|аўтар=Федотов М. А.|загаловак=Гласность и цензура: возможность сосуществования|арыгінал=|спасылка=|выданьне=[[Государство и право (часопіс)|Советское государство и право]]|год=1989|выпуск=7|том=|нумар=|старонкі=80-89|issn=0132-0769}}</ref>. Адным зь першых вядомых прыкладаў цэнзуры быў судовы вырак да пакараньня сьмерцю старажытнагрэцкага філёзафа [[Сакрат]]а ў 399 годзе да [[Божае Нараджэньне|Нараджэньня Хрыстова]], які якраз асуджальна ставіўся да цэнзуры.
== Рэлігія ==
Забарона і публічнае зьнішчэньне ератычных кніг пачынаюцца ад часоў першых Усяленскіх сабораў. Гэта спаленьне [[арыянства|арыянскіх]] кніг імпэратарам [[Канстантын I Вялікі|Канстантынам Вялікім]] па пастанове [[Нікея|Нікейскага]] сабору 325 г. і нэстарыянскіх кніг па пастанове Эфэскага сабору 431 г<ref>{{Кніга|аўтар = В. М. Герасімаў.|частка = Кнігадрукаванне і кнігавыданне. Пункты дотыку і разыходжання|загаловак =Гісторыя цэнзуры друку на Беларусі: стагоддзе за стагоддзем |спасылка = |адказны =Склад. Т. І. Рошчына |месца =Мн. |выдавецтва = |год =2000 |старонкі =24|isbn =985-6557-03-8 |наклад =160 }}</ref>. Падобныя захады дзейнічалі, у тым ліку, на тэрыторыі Беларусі (напрыклад, празь дзейнасьць езуітаў).
== Крыніцы ==
| |||