Ісая Казінец: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дэкатэгарызацыя
артаграфія
Радок 12:
У [[1940]] г. накіраваны працаваць у [[Менск]], а пасля ў Беласток галоўным інжынерам «НАФТАЗБЫТ».
 
[[1941]] г. пасля нападу немцаў на Беласток, узараваў усе запасы нафты і пешкі накіраваўся ў Менск. <br />
У Менску Казінец пачаў збіраць людзей для арганізацыі падполля. Ужо ў лістападзе [[1941]] г. ён быў выбраны сакратаром Менска падпольнага гаркома партыі.<br />
Да вясны [[1942]] г. сетка падпольля, створаная Казінцом, зьдзейсніла каля 100 дыверсійных аперацый у горадзе. Дзякуючы наладжаным сувязям з менскім гета, былі створаныя рамонтыня майстэрні. <br />
У сакавіку [[1942]] г. СД арыштавала некалькіх кіраўнікоў падполля. Нехта з іх выдаў Казінца.<br />
[[26 сакавіка]] [[1942]] г. Казінец быў арыштаваны СД.<br />
[[7 траўня]] [[1942]] г. КазінейКазінец разам з 28 удзельнікамі падполья быў павешаны ў гарадзкім скверы (Аляксандраўскім).
 
== Памяць ==
Заслугі Казінца былі прызнаныя толькі праз 20 год. У [[1965]] г. яму пасмяротна ўручыліпрысвоілі званьне Героя Савецкага Саюза. У Менску ёсць плошча, вуліца і завулак, названыя ў гонар Казінца.
Яго дзейнасць стала асновай для напісаньня раманаў «Руіны страляюць ва ўпор» (аўтар — І. Новікаў) і «Прароцтва Казінца» (аўтра — Л. Зубараў), а таксама сюжэту 6-серыйнага фільма «Руіны страляюць ...».
 
Радок 28:
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=2664 Герои страны]
* [http://www.homoliber.org/ru/uh/uh010601.html Успаміны Людміры Грыгор’евай]
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Казінец, Ісая}}