Джакама Пучыні: розьніца паміж вэрсіямі

Натхнённы «Aida» [[Джузэпэ Вэрдзі]] ён засяроджвае сваю ўвагу на традыцыях драмы [[Італія|Італіі]]. Грашовая падтрымка з баку сям’і і стыпэндыя каралевы Маргарыты Італьянскай давалі яму магчымасьць паступіць у кансэрваторыю ў [[Мілан]]е, дзе ён прабавіў тры гады ([[1880]]—[[1883]]). Там ён працаваў пад кіраваньнем Антоніа Базіні і Амілкарэ Панкьелі. Панкьелі азначыў маладога кампазытара зь пісьменьнікам Фердынанда Фантана, аўтара «Le Villi», першай оперыопэры Пуччыні. На чарговым конкурсе юнакоў, «Le Villi» зноў абыймнуў галоўны прыз, але публіка воплескала яго твору ў [[Мілан]]е ў [[1884]] годзе. Гэты посьпех прывёў да выданьня ў Рэкордзі новай опэры Пуччыні. Пяць год пасьля, кампазытар зноў выдаў сваю опэру, але яна неня мела воплескаў.

Зь яго трэцьцяй і чацьвётай опэрай, «Manon Lescaut» ([[1893]]) i «La Boheme» ([[1896]]), якія ўпершыню былі пастаўлены ў Турыне, Пуччыні першы раз атрымаў посьпех. Яго наступныя дзьве опэры, «Tosca» ([[1900]]) і «Madama Butterfly» ([[1904]]) віталіся зь меншым энтузіазмам на адкрытым канцэрце ўначы. Але публіка вітала опэру «Tosca», якую крытыкі сустрэлі адмоўна. Пасьля Пуччыні за тыдзень перад імпрэзай у [[La Scala]] пераапрацаваў сваю «Madama Butterfly» і яна былу сустрэнута з посьпехам. АбедзвеАбедзьве гэтыя опэры вызначаюцца прыгожай мэлёдыяй, якая добра запамінаецца і якая падтрымлівае гледача ў сталым напружваньні. Кампазытара называлі другім [[Джузэпэ Вэрдзі]] — найвышэйшае шанаваньне, якое можна атрымаць ад італьянскай публіцы.

Пуччыні неня быў такім музыкальным інаватарам у драмы, якім быў [[Джузэпэ Вэрдзі]], але тым неня менш, ён атрымаў вялізарны міжнародны посьпех. Яго наступная опэра, «La Fanciulla del West» («Дзяўчына на Залатым Захадзе»), была напісана для «Metropolitan Opera» у ЗША ў [[1910]]. За ім рухалася «La Rondine» ([[1917]]) і «Il Trittico», а таксама тры аднаактавыя опэры: «Il Tabarro», «Suor Angelica», і «Gianni Schicchi» [[1918]], і нарэшце, «Turandot», апошні твор, створаны разам з Франка Альфана, пасьля чаго кампазытар памёр у Брусэлі [[29 лістапада]], [[1924]]. «Turandot» атрымаў прэм’еру ў [[La Scala]], [[Мілан]]е у [[1926]] г.