Міхаіл Каяловіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Міхал звычайна выкарыстоўваецца для асобаў каталіцкага вызнаньня |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 7:
== Дзейнасьць ==
Міхаіл Каяловіч паставіў праблему [[заходнерусізм]]у як адну з найважнейшых праблемаў ня толькі беларускага, але і ўсяго [[Расейская імпэрыя|расейскага]] жыцьця, імкнуўся канчаткова яе вырашыць і апраўдаць перад мясцовымі жыхарамі. Пры гэтым ён разумеў, што ягонымі разважаньнямі над гісторыяй Паўночна-Заходняга Краю яшчэ нічога ня вырашана, ня толькі ў адзінстве з Расеяй, але й ня толькі ў адзінстве з [[Польшча]]й ляжыць гістарычны лёс краіны. Ён бачыў, што перад Беларусьсю можа быць і трэці шлях — шлях беларускай асобнасьці як ад Расеі, так і ад Польшчы. У яго вачах такая магчымасьць была — і ён яе таксама баяўся.
Радок 27:
{{Цытата|Гісторыя Беларусі так склалася, што да гэтага часу духавенства гэтае краіны, што б пра яго ні думалі і як бы ні было сумна яго становішча, ёсьць самая надзейная крыніца народнай інтэлігентнай сілы, а беларускія паповічы — самае надзейнае апірышча для правільнага разьвіцьця Беларусі ў будучыні. Да іх могуць далучацца і тыя маладыя людзі, што выходзяць у інтэлігентную клясу зь беларускага народу. Потым, дзеля таго што Беларусь і гістарычна, і этнаграфічна сьцісла зьвязана зь Літвой, дык і літоўская моладзь становіць самы блізкі элемэнт да вышэйпаказаных.
Хоць за Літвой ёсьць вялікі гістарычны грэх у стасунку да Беларусі, іменна той, што яна дапусьціла злучэньне Літоўскага княства з Польшчай, але побач з тым стаіць адвечнае дружнае яднаньне Літвы і Беларусі, і ліцьвіны ня раз энэргічна абаранялі ад Польшчы самабытнасьць Літоўскага княства.
Вось лепшыя элемэнты для правільнага будучага разьвіцьця інтэлігентных сілаў Беларусі. Толькі пры трываласьці і згоднасьці іх да іх могуць далучацца бяз шкоды для Беларусі лепшыя сілы з польскае і яўрэйскае моладзі гэтага краю, а не наадварот, чаго вельмі хочацца правадыром польскае справы.}}<ref name="сvikevich">Аляксандар Цьвікевіч, «Западно-руссизм»: Нарысы з гісторыі грамадзкай мысьлі на Беларусі ў ХІХ і пачатку ХХ в. стр.223-224</ref>.
Апынуўшыся ў складзе Расейскай імпэрыі, беларускі народ мусіў прачнуцца і пачаць жыць вольна, бо менавіта ў еднасьці з Расеі М. Каяловіч бачыў выратавальны шлях:
| |||