Кезгайла Валімонтавіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Bot: Migrating 5 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2976564 (translate me) |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 31:
'''Кезгайла Валімонтавіч''' (у каталіцтве '''Міхал'''; каля [[1380]] — [[1449]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Старосты жамойцкія|Староста генэральны жамойцкі]] ([[1412]]—[[1432]], [[1440]] і з [[1445]]), [[Кашталяны віленскія|кашталян віленскі]] (з [[1445]]). Заснавальнік роду [[Кезгайлы|Кезгайлаў]].
Валодаў часткай [[Дзевялтова]], [[Солы|Солаў]] і [[Сьвядасьць|Сьвядасьці]]. Ад [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Вітаўт
== Біяграфія ==
Зь літоўскага баярскага роду, сын [[Валімонт Бушкавіч|Валімонта Бушкавіча]]. Меў братоў [[Яўнут Валімонтавіч|Яўнута]], [[Румбольд Валімонтавіч|Румбольда]], [[Шадзібор Валімонтавіч|Шадзібора]], [[Судзівой Валімонтавіч|Судзівоя]] і [[Гудыгерд Валімонтавіч|Гудыгерда]].
Упершыню згадваецца ў [[1401]] пры складаньні [[Віленска-радамская унія|Віленска-Радамскай уніі]]. Быў заўзятым прыхільнікам Вітаўта, пры падтрымцы якога зрабіўся старостам жамойцкім. Актыўна спрыяў хрысьціянізаціі паганцаў-жамойтаў, у [[1418]] здушыў сялянскае паўстаньні, а ў [[1419]] выкрыў змову мясцовага баярства супраць вялікага князя.
Радок 43:
== Крыніцы ==
{{
== Літаратура ==
| |||