Міхась Машара: розьніца паміж вэрсіямі

У [[1920]] г. добраахвотна далучыўся да [[Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]] ў якасьці сувязіста 18-й Паўночнай стралковай дывізіі, удзельнічаў у баях у Польшчы. Пасьля акружэньня і інтэрнаваньня дывізіі на 11 месяцаў трапіў у лягер Зальцведаль<ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url =http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-ii?id=19659| копія = | загаловак =Машара Міхась| фармат = | назва праекту =Рэпрэсаваныя лiтаратарылітаратары, навукоўцы, работнiкiработнікі асьветы, грамадзкiяграмадзкія i культурныя дзеячы БеларусiБеларусі. 1794-1991| выдавец =[[Леанід Маракоў]]| дата = 20 лістапада 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref> для палонных у [[Саксонія (фэдэральная зямля)|Саксоніі]] ([[Нямеччына]]), а па заключэньні [[Рыская мірная дамова 1921 году|Рыскай мірнай дамовы]] — яшчэ на 8 месяцаў у [[канцэнтрацыйны лягер]] «Шчыпёрна» ў [[Верхняя Сылезія|Верхняй Сылезіі]] ([[Польшча]]), які вызначаўся жорсткімі ўмовамі для вязьняў.

Па вяртаньні з турмы дамоў ажаніўся. Да [[1939]] г. працаваў лесарубам і плытагонам. Тым часам выйшлі з друку яго зборнікі «На сонечны бераг» (1934), «Напрадвесьні» (1935), паэмы «Сьмерць Кастуся Каліноўскага» (1934), «Вясельле» (1934) і «Мамчына горка» (1936), п’есы «Вось тут і зразумей» (1934), «Чорт з-пад печча» (1935) і «Лёгкі хлеб» (1936)<ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url =http://www.spadchyna.net/index.php?option=com_content&view=article&id=173| копія = | загаловак =Машара Міхась| фармат = | назва праекту =Заходняя Беларусь| выдавец =Культурна-асьветніцкiасьветніцкі [[Спадчына (клюб)|клюб «Спадчына»]]| дата = 20 лістапада 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>. Зборнік жа «З-пад стрэх саламяных» (1937) канфіскавалі, а «З ваколіцаў сініх балот» страцілі да выданьня.

З [[Польская кампанія 1939 году|прыходам]] у [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]] Чырвонай Арміі яго запрасілі на пасаду кіраўніка аддзела народнай асьветы ў валасны выканкам [[Шаркаўшчына|Шаркаўшчыны]], абралі дэпутатам [[Народны Сход Заходняй Беларусі|Народнага Сходу]], які праходзіў у [[Беласток]]у, улучылі ў склад дэлегацыі ад Беларусі на сэсію [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]]. У Беластоку адбылося і знаёмства ззь Янкам Купалам і Якубам Коласам. У [[1940]] г. стаўся чальцом [[Саюз беларускіх пісьменьнікаў|Саюза пісьменьнікаў Беларусі]].

Падчас [[Вялікая Айчынная вайна|нямецка-савецкай вайны]] працаваў у [[газэта]]х «[[Зьвязда]]», «[[Савецкая Беларусь]]» і «[[Партызанскае слова]]», у рэдакцыі радыёвяшчаньня ў [[Масква|Маскве]], а вярнуўшыся ў пачатку [[1944]] годагоду ў [[Беларусь]], — галоўным рэдактарам літаратурна-драматычнага вяшчаньня [[Першы Нацыянальны канал Беларускага радыё|беларускага радыё]]. Тым часам напісаў шмат вершаў і апавяданьняў. У 1944 г. надрукавалі яго паэтычны зборнік «Беларусі», які ўвабраў вершы, напісаныя ў час вайны.