Бітва пад Ласасінам: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленьне, выпраўленьне спасылак
Радок 34:
{{Дата ў старым стылі|[[4 чэрвеня]]|[[1863]]|24 траўня}} а 3-й з паловай гадзіны апоўдні<ref name="ll">{{Артыкул|аўтар = [[Суднік Станіслаў|Станіслаў Суднік]].|загаловак = Валер Антоні Ўрублеўскі ў паўстаньні 1863—64 гг.|арыгінал = |спасылка = http://pawet.net/library/history/city_district/data_people/policies/wrubliewski/%D0%92%D0%B0%D0%BB%D0%B5%D1%80_%D0%90%D0%BD%D1%82%D0%BE%D0%BD%D1%96_%D0%A3%D1%80%D1%83%D0%B1%D0%BB%D0%B5%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96.html|аўтар выданьня = |выданьне = [[Лідскі летапісец]]|тып = |месца = |выдавецтва = |год = |выпуск = |том = |нумар = 36—38|старонкі = |isbn = }}</ref> расейскі аддзел пад даводзтвам пружанскага вайсковага начальніка маёра Крэмера дагнаў паўстанцаў [[Пружанскі павет (Гарадзенская губэрня)|пружанскага]] шляхціца [[Фэлікс Влодэк|Влодка «Шчаснага»]] пад [[Ружаны|Ружанамі]].
 
На ўчастку Пагарэлае расейцы разьбілі конны пікет. Яшчэ адзін пікет са стральцоў паўстанцы выставілі за 3 вярсты уў лесе, сярод дрыгвы. Крэмер паслаў супраць іх 3-ю стралковую роту з трыма паўзьвязамі рэзэрву 9-й роты, аднак тыя былі сустрэтыя густой стральбою. Расейцы адышлі, каб выманіць ворага з густога лесу. Інсургенты, падбадзёрваныя камандзірам, кінуліся наперад, аднак, сустрэтыя стрэламі, адышлі на ранейшую пазіцыюпазыцыю<ref name="ll" />.
 
Тады Крэмер, ня маючы магчымасьці выцягнуць інсургентаў з займанага месца, загадаў ісьці ў атаку. Расейцы адкінулі гэтую заставу, пасьля чаго паўстанцы адышлі на іншую пазіцыюпазыцыю за невялікаю палянкай<ref name="ll" />.
 
У гэты час паўстанцы зрабілі спробу абысьці расейцаў са свайго правага боку, 8 разоў атакуючы, аднак былі адкінутыя стралковым агнём і падмацаваньнем з 9-й роты. Пасьля гэтага расейскае войска перайшло ў наступ<ref name="ll" />.
Радок 53:
Першы драўляны [[крыж]] на месцы пахаваньня палеглых паставілі мясцовыя жыхары. У 1928 за [[Пружаншчына ў міжваеннай Польшчы|польскім часам]] мясцовыя ўлады замянілі яго [[граніт]]ным помнікам з надпісам: «Prochom 40 powstanców polskich poległych w 1863 r. w walkach z najezdzcą. Mieszkańcy powiatu» ({{Мова-be|Праху 40 паўстанцаў, палеглым у 1863 року ў бітвах з акупантамі. Мяшканцы павету|скарочана}})<ref name="nn2000_42" />.
 
З прыходам [[Пружаншчына пад першымі Саветамі|савецкай улады]] помнік быў узарваны. У 1989 року адноўлены мясцовымі [[Краязнаўства|краязнаўцамі]] з дапамогай пружанскіх прадпрыемстваў<ref name="nn2000_42">{{Артыкул|аўтар=[[Уладзімер Крукоўскі]].|загаловак=Двойчы расстраляныя. Адноўлены помнік паўстанцам Шчаснага|арыгінал=|спасылка=http://nn.by/?c=ar&i=94932|аўтар выданьня=|выданьне=«[[Наша Ніва]]»|тып=|месца=|выдавецтва=|год=2000|выпуск=|том=|нумар=42|старонкі=|isbn=}}</ref>.
 
Помнік занесены ў [[Вікіпэдыя:Праект:Вікі любіць славутасьці/Сьпісы славутасьцяў/Берасьцейшчына/Пружаншчына|Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь]].