Мікалай Радзівіл «Руды»: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 48:
З [[1561]] удзельнічаў у [[Інфлянцкая вайна|Інфлянцкай вайне]]. Камандаваў войскам Вялікага Княства ў пераможнай [[Бітва на рацэ Уле|бітве на рацэ Уле]] ([[1564]]).
 
Быў супраціўнікам [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]] і прыхільнікам захаваньня самастойнасьці Вялікага Княства Літоўскага ў складзе саюзнай дзяржавы Рэчы Паспалітай. Даводзіў каралю: ''«Якая ж гэта будзе унія Літвы з Польшчай, калі ад Літвы адарвалі шмат рэгіёнаў дэкрэтамі. Пасьля гэтага можна сказаць, што Літвы больш не існуе, а разам з гэтым і нейкай уніі»''. Ад’язджаючы з [[Кракаў|Кракава]] пасьля таго, як скончыліся перамовы, з болем і горыччу сказаў: ''«Нават вораг падчас перамір’я не парушае ўласнасьці, а нас, жывучых у вечным міры і братэрстве з вамі, вы, палякі, пазбавілі гэтага права. Справядлівасьці на зямлі мала! Але Бог такой няпраўды з намі не прапусціць: рана альбо позна, але расплата будзе!»''<ref>{{Літаратура/Нясьвіж і Радзівілы (2007)|к)}} [http://jivebelarus.net/at_this_day/death-of-mikolaj-the-red-radziwill.html]</ref>. У далейшым на [[Люблінскі сойм]] не паехаў і не падпісаў акту унііўніі<ref name="evkl"/>.
 
У часе кампаніі [[Стэфан Баторы|Стэфана Баторыя]] падтрымаў новага гаспадара. Узяў [[Вэндэн]] і [[Вялікія Лукі]], удзельнічаў у аблозе [[Пскоў|Пскова]].