Ёсіф Гурка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{Вайсковы дзяяч |поўнае імя = Ёсіф Уладзімеравіч Гурка |арыгінальнае ім...'
 
Радок 24:
Нарадзіўся ў шляхецкай сям’і Рамейкаў-Гуркаў беларускага паходжаньня. Скончыў [[Пажаўскі корпус]] (1846). Удзельнік [[Крымская вайна|Крымскай вайны]] (1853—1856). Вызначыўся ў [[Расейска-турэцкая вайна (1877—1878)|расейска-турэцкай вайне 1877—1878]]. На чале расейскіх і баўгарскіх войскаў вызваляў м. [[Тырнава]], захапіў турэцкія ўмацаваньні Горны Дубняк і Тэліш, акружыў Плеўну.
 
У сьнежні 1877 г. 70-тысячнае расейскае войска і аддзелы баўгарскага рушэньня на чале зю Ёсіфам Гуркам у 30-градусны мароз пераадолелі Балканы празпразь цяжкадаступны Чур’якскіЧур’яцкі перавал і 23 сьнежня 1878 авалодалі Сафіяй, разьбілі турэцкія войскі каля Ташкісэну, Філіпопалю, авалодалі Адрыянопалем.
 
Пасьля вайны Гурка — памочнік галоўнакамандуючага войскамі гвардыі і Санкт-Пецярбурскай вайсковай акругі, часовы генэрал-губэрнатар Пецярбургу, Адэсы і камандуючы войскамі Адэскай ваеннай акругі. У 1883—1894 генэрал-губэрнатар Прывісьлінскага краю і Варшавы, камандуючы войскамі Варшаўскай вайсковай акругі. Чалец Дзяржаўнага Савету. Ствараў на заходняй граніцы Расейскай імпэрыі ўмацаваныя раёны і стратэгічныя дарогі. З 1894 у адстаўцы.