Максім Танк: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Біяграфія: артаграфія
д Рэдагаваньні 178.122.233.108 (гутаркі) скасаваныя да папярэдняй вэрсіі Zedlik
Радок 33:
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і праваслаўнага веравызнанняверавызнаньня. Яго бацька Іван Фёдаравіч у часе [[Першая сусветнаясусьветная вайна|Першай сусветнайсусьветнай вайны]] быў мабілізаваны ў войска і служыў салдатам у чыгуначным батальёне, потым — у вайсковай шавецкай майстэрні. У [[1916]] г. з набліжэньнем фронту М. Танк разам з маці Домнай Іванаўнай (да замужжа — Хвалько) пераязджае ў [[Масква|Маскву]], дзе яны туляцца на ўскрайку гораду ззь яшчэ чатырма сем’ямі бежанцаў. Дзякуючы шчаслівайшчасьлівай выпадковасцівыпадковасьці на адной з маскоўскіх яны сустрэліся з Іванам Фёдаравічам<ref name=rahrod>{{артыкул|аўтар=[[Вячаслаў Рагойша|Рагойша В.]]|загаловак=Максім Танк: Па новых падручніках|арыгінал=|спасылка=|аўтар выданьня=|выданьне=Роднае слова|тып=|месца=|выдавецтва=|год=2001|выпуск=|том=|нумар=11|старонкі=38—42|isbn=}}</ref>, які пасьля дэмабілізацыі працаваў на заводзе. У Маскве М. Танк пайшоў у школу, дзе пасьпеў захапіцца паэзіяй.
 
Увосень [[1922]] г. з-за вялікага голаду ў Расеі сям’я Скурко вярнулася ў Пількаўшчыну (родную хату ў вайну пільнаваў дзед Фёдар Маркавіч). Увосень [[1933]] М. Танк паступіў у першую клясу польскай пачатковай школы, якую скончыў праз тры гады; вучыўся ў суседніх вёсках Шкленікова і Сваткі. У [[1926]] г. паступіў у трэцюю клясу Вілейскай рускай прыватнай гімназіі. Праз два гады яе зачынілі польскія ўлады і М. Танк быў вымушаны перавесьціся ў больш аддаленую [[Радашкавіцкая беларуская гімназія|Радашкавіцкую беларускую гімназію]], дзе неўзабаве ўступіў у камсамольскую падпольную арганізацыю. За ўдзел у забастоўцы, арганізаванай гімназістамі ў пачатку 1929 г., яго адтуль адлічылі. Нейкі час вучыўся ў [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]], зь якой таксама быў выключаны за вальнадумства і непаслушэнства<ref name=rahrod/>. Адзін час наведваў мэліярацыйныя курсы.
 
Урэшце М. Танку ўдалося ўладкавацца ў Віленскую рускую гімназію імя А. Пушкіна. Тут разам з аднакашнікам Я. Гарохам выдаў у [[1931]] г. рукапісны часопіс «[[Пралом (часопіс)|Пралом]]» і зьмясціўзьмясьціў у ім пад псэўданімам свае першыя вершы. З [[1932]] г. пачаў актыўна супрацоўнічаць ззь нелегальнымі выданнямівыданьнямі: «Праломам», «Маладым камуністам», рознымі газэтамі. У сакавіку 1932 г. за ўдзел у падпольнай камсамольскай працы быў арыштаваны і першы раз трапіў у [[Лукіская турма|віленскую турму Лукішкі]]. ПразПразь месяц выйшаў на волю. Увосень таго ж годагоду пад уплывам савецкай прапаганды нелегальна перайшоў савецка-польскую мяжу і трапіў у [[Менск]], але быў арыштаваны і пасляпасьля двух тыдняў турэмнага зняволеннязьняволеньня быў накіраваны назад у Польшчу для ажыццяўленняажыцьцяўленьня нелегальнай падрыўной дзейнасьці на карысьць СССР.
 
Максім Танк пачаў займацца падпольнай дзейнасьцю. Працаваў інструктарам ЦК камсамола Заходняй Беларусі, вёў рэвалюцыйную дзейнасьць на Віленшчыне і Наваградчыне. Неаднаразова арыштоўваўся польскімі органамі. ЗЗь перапынкамі Максім Танк прасядзеў у турмах каля двух гадоў. У [[Лукіская турма|Лукішках]] у канцы 1933 г. пры падтрымцы іншых палітвязняўпалітвязьняў выдаваў рукапісны часопіс «[[Краты (часопіс)|Краты]]», у якім зьмяшчаў свае вершы і творы іншых зняволеныхзьняволеных. З другой паловы 1930-х на загад Кампартыі Заходняй Беларусі вёў беларускую калёнку ў польскім часопісе «Poprostu», а са снежнясьнежня [[1935]] г. літаратурны аддзел у газецегазэце «[[Наша воля (1927)|Наша Воля]]», затым у часопісе «[[Беларускі летапіс (1933)|Беларускі летапіс]]», які выдаваў [[Рыгор Шырма]], супрацоўнічае з часопісам «[[Калоссе (1935)|Калосьсе]]».
 
У [[1939]]—[[1940]] працаваў у абласной газэце «[[Вялейская праўда]]», якая ў пачатку 1940 году была перайменавана ў «Сялянскую газету». Адначасова займаў пасаду інспэктара нацыянальных школ пры абласным аддзеле народнай асьветы.
 
У [[1945]]—[[1948]] гадахгадох працаваў літаратурным рэдактарам часопісу «[[Вожык (часопіс)|Вожык]]», у [[1948]]—[[1966]] гадох — галоўным рэдактарам часопісу «[[Полымя (часопіс)|Полымя]]», у 1966 годзе прызначаны першым сакратаром [[Саюз беларускіх пісьменнікаўпісьменьнікаў|Саюзу беларускіх пісьменнікаўпісьменьнікаў]], а ў [[1971]]—[[1990]] гадахгадох быў старшынёйстаршынём праўленняпраўленьня СП БССР.
 
== Творчасьць ==