Адвечная песьня: розьніца паміж вэрсіямі

На [[Расейская мова|расейскую]] мову паэму пераклаў М. Ісакоўскі, на [[Украінская мова|ўкраінскую]] — Т. Масэнка, на [[Баўгарская мова|баўгарскую]] — Х. Папоў. Упершыню паэма інсцэніраваная ў [[1921]] годзе ў [[Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы|Першым беларускім дзяржаўным тэатры]]. У [[1976]] годзе [[Уладзімер Мулявін]] стварыў паводле паэмы [[Опэра|опэру]]—прытчу «Песьня пра долю», якую потым экспрэсіўна і калярытна выканаў ансамбль «[[Песьняры]]».<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://kupala-museum.by/?p=637| загаловак = Адкрыцьцё выстаўкі «Песьня пра долю»| фармат = | назва праекту = [[Дзяржаўны літаратурны музэй Янкі Купалы]]| выдавец = | дата = 9 траўня 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref> Па матывах паэмы рэжысэр [[Сяргей Кавальчык|С. Кавальчык]] паставіў у [[2002]] годзе [[Адвечная песьня (спэктакль)|спэктакль]] у [[Рэспубліканскі тэатар беларускае драматургіі|Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі]], а рэжысэр [[Аляксей Ляляўскі|А. Ляляўскі]] паставіў у [[2004]] годзе ў [[Беларускі дзяржаўны тэатар лялек|Беларускім дзяржаўным тэатры лялек]] [[Адвечная песьня (лялечны спэктакль)|лялечны спэктакль]]. Паэму ілюстравалі В. Александровіч, А. Волкаў, К. Елісееў, [[Арлен Кашкурэвіч|А. Кашкурэвіч]], В. Мікіта, [[Васіль Пятровіч Шаранговіч|В. Шаранговіч]].<ref name="enc"/>