Палянізм: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →У беларускай мове: артаграфія |
артаграфія |
||
Радок 8:
[[Лексыка|Лексыцы]] польскага паходжаньня ў сучаснай беларускай мове ўласьцівыя спалучэньні '''ен''' ('''эн'''), '''ён''' ('''он'''), '''ан''' на месцы насавых галосных '''ę''' '''ą''' («''парэнчы''», «''маёнтак''», «''вандроўка''»); -'''дл'''- («''кавадла''», «''страшыдла''»); -'''лу'''- паміж зычнымі («слуп», «тлусты»); суфіксы -'''іск-а''' («''вятрыска''»); -'''унак''' («''пакунак''»); -'''ізн-а''' («''бялізна''»); цьвёрдае вымаўленьне зычных перад галоснымі '''е''' ('''э'''): «''бэз''», «''пэўны''»; '''я''' ('''а''') на месцы ўсходне-славянскіх '''е''' ('''э'''): «''жалязка''», «''бляск''»; гук '''ц''' (на месцы '''ч'''): «''цудоўны''» ({{мова-ru|чудесныя}}), «''цурацца''» ({{мова-ru|чуждаться}})<ref name="энцык"/>.
Сярод палянізмаў пэрыяду [[старабеларуская мова|старабеларускае]] мовы асаблівым чынам вылучаюцца [[лацінізм]]ы, якія засвоіліся старабеларускай пісьмовасьцю дзякуючы пасрэдніцтву [[польская мова|польскае]] мовы. У падобных словах першапачатковы гук [s] зьмяняўся гукам [ʃ]: ''scrutinium'' > ''шкрутыниум'', ''scrutator'' > ''шкрутатар''. Некаторыя лацінізмы,
== У іншых мовах ==
|